|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر از حالتی اشاره می‌کند که به واسطهٔ عشق و وصال معشوق به شوق و نشاط رسیده است. در ابتدا از مستی و خرسندی خود می‌گوید که مانند مرغی که به دانه‌ای آشنا شده، احساس خوشحالی می‌کند. سپس به حضور "خسرو فایز" و تأثیر او در جانش اشاره می‌کند و در نهایت به زیبایی و جذابیت معشوق می‌پردازد که همچون "شیرین" در کنار اوست و این احساس را در او ایجاد کرده است.
هوش مصنوعی: در ابتدا با جرعه‌ای شراب مرا مست کردی، همان‌طور که پرنده‌ای را که به دانه آشناست، به راحتی جذب و مشغول می‌کنی.
هوش مصنوعی: وقتی خسرو خوشبخت در کنار تو آمد، گویی شیرین در آغوش من است و تو این را نادیده گرفتی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نه تو آنی که جز یادم نکردی
همی از خاک پایم سرمه کردی
توزین خشخاش کی آگاه کردی
که سی سوراخ در خشخاش کردی
تویی کاسباب کارم ساز کردی
در نعمت به رویم بازی کردی
در اول مستم از پیمانه کردی
چو مرغم آشنا با دانه کردی
گرفتی انس با فایز ولیکن
به خون آشامیم پروا نکردی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.