مگر آن کوه اختر را محک بود

که گفتی کوه کوهان فلک بود

حقیقت نقطه و پرگار یک بود

دلت در صورت اینجا پر زشک بود

درّ دریای حقیقی یک بود

در بحار عشق راه اندک بود

عجب شیرین حدیثی پر نمک بود

نبود از انس و جن گویا ملک بود

چو شمعش پند او بر دل سبک بود

دم او بر دل گرمش خنک بود

من ندیدم همچو تو کس لک بود

اشتر و پرواز بلکنجک بود

معلم اول آدم بر ملک بود

ملایک را معلم یک بیک بود

یاد حق از بهر خلق اندک بود

اندکی کآن لایق مشرک بود

ای کاش من و تو را کمی مدرک بود

خودخواهی هر دو پر نبود اندک بود

جای همه نام‌های حزبی ای کاش

این مردم خودپرست را مسلک بود