به یک روز و یک شب به آموی شد

ز نخچیر و بازی جهانجوی شد

به روز چهارم به آموی شد

ندیدی زنی کو جهانجوی شد

سبک باربد نزد مردوی شد

هم آن روز با مرد همبوی شد

ز خون یلان بر زمین جوی شد

به هامون سر سرکشان گوی شد

صد هزاران سر درین ره گوی شد

بس که خون‌ها زین طلب در جوی شد

آن کنیزک از مرض چون موی شد

چشم شه از اشک خون چون جوی شد

شوخ سرنایی مرا امشب به جستجوی شد

همره من آمد و در خانه من توی شد

کسی کو مظهر اسم قوی شد

ز استیلا بر اشیاء مستوی شد

ز اسم اعظم آندل مستوی شد

که مر حق را مقام معنوی شد

ذوالجناح عشق‌ آتش‌ خوی شد

بی‌زبان، اِنّی‌ اناﷲ گوی شد