درین ره جز این خواب خرگوش نیست

که خسبنده مرگ را هوش نیست

محرم این هوش جُز بی‌هوش نیست

مر زبان را مُشتری جز گوش نیست

جان و دل را طاقت آن جوش نیست

با که گویم در جهان یک گوش نیست

کشتن این، کار عقل و هوش نیست

شیر باطن سخرهٔ خرگوش نیست

بادهٔ او درخور هر هوش نیست

حلقهٔ او سخرهٔ هر گوش نیست

باز گفتند این مکان بی‌نوش نیست

چارق اینجا جز پی روپوش نیست

نبود ز پند فایده آن را که هوش نیست

با من زبان مشو که مرا با تو گوش نیست

بلبل مکن نفیر که پروانه را ز عشق

می‌سوزد اندرون و زبان خروش نیست

عاشق مگوی مُدّعی‌ئی را که پیش او

[...]

هیچ باری از سبو بر دوش اهل هوش نیست

هر که از دل بار بردارد، گران بر دوش نیست

چهره گل چون بناگوش تو شبنم پوش نیست

خط ریحان چون خط سبز تو بازیگوش نیست

گرچه در ظاهر بلبل سر گران افتاده است

در بساط گل به جز خمیازه آغوش نیست

ابر بی توفیق ما را از شفق پا در حناست

[...]

هیچ باری از سبو بر دوش اهل هوش نیست

هر که از دل بار بردار گران بر دوش نیست

زاهدان قالب تهی از جلوه او می کنند

در زمان قامتش محراب بی آغوش نیست

چشم نرگس گوشه بیماریی دارد، ولی

[...]

یک سر مو بی‌نفس هوش نیست

من چه بگویم که ترا گوش نیست

منّت آغوش کشیدم ولی

آنکه در آغوش در آغوش نیست

روز بروزم ز فزونیست کار

[...]

درد ما از پختگی، زحمت ده هر گوش نیست

چون می(خم) دیگ ما را ناله‌ای در جوش نیست

چون بود پوشیده از مردم ز بیچیزی چه باک؟

این طبق را نعمتی بالاتر از سرپوش نیست

بودی آسان، گر زاظهار تبحر تن زدن

[...]

شناسد هر آنکس که بیهوش نیست

که می، کم ز خون سیاووش نیست

در خور این رازها هرگوش نیست

محرم این هوش جز بیهوش نیست

مرا مغز از باده مدهوش نیست

از آن داستان فراموش نیست

محرم این‌ هوش جز بی‌ هوش نیست‌

مر زبان را مشتری جز گوش نیست‌

آن را که بار منت یاری به دوش نیست

در نزد عقل صاحب ادراک و هوش نیست

خوش‌تر ز ذکر نام تو حرفی به گوش نیست

حاجت به مشک و عنبر و عنبر فروش نیست