از سوز دل بسوخت گیاه وجود ما

بر آتش تو بر فلک امروز دود ما

مارا بخار مجمر گردون نه بس بود

مجمر بلای عشق و دل خسته عود ما

بر آستان دوست اگر سر توان نهاد

[...]

عالم ختن شد از قلم مشکسود ما

جای ترحم است به زخم حسود ما

برهان آدمیت ما، قدسیان بسند

گو شعله زاده ای ننماید سجود ما

خورشید از کدام افق سربرآورد؟

[...]

بس که زان گل در دل ما خار نومیدی شکست

سبزه نالان می دمد از خاک دردآلود ما

از بقا رنگی ندارد بر سر آتش سپند

در محبت نیست فرق از بود تا نابود ما

ارغوان زار شفق یک آتش بی دود ما

نرگسستان سحر یک اشک آه آلود ما

سجده ای کز جبهه گرد آستانش می برد

می توان دیدن ز سیمای جبین فرسود ما

عکس ماه نو شود در بحر چون ماهی کباب

[...]

نخواهد برد جان از رشک ما خصم عنود ما

سواد کلک ما مشک است، بر زخم حسود ما

ای درِ تو مقصد ومقصود ما

وی رخِ تو شاهد و مشهود ما

مرحبا ای مقصد و مقصود ما

مرحبا ای شاهد و مشهود ما

مضمر اندر ظلمت موجود ما

آن تجلی های نامشهود ما

بر نشد از روزن کس، دود ما

نیست جز از مایهٔ ما، سود ما