از سوز دل بسوخت گیاه وجود ما
بر آتش تو بر فلک امروز دود ما
مارا بخار مجمر گردون نه بس بود
مجمر بلای عشق و دل خسته عود ما
بر آستان دوست اگر سر توان نهاد
آنست بر مدارج دولت صعود ما
خون گردد از دریغ درون ستارگان
چون درغم تو بر فلک آید سرودما
در آتش فراق تو سوزیم یک نفس
بگذارد ار ستاره بخت حسود ما
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احساسات شدید عاشقانه و درد فراق معشوق می‌پردازد. شاعر از سوز دل و سوختن گیاه وجودش در آتش عشق صحبت می‌کند و بیان می‌کند که حسرت و درد عشق باعث می‌شود تا در برابر محبوب سر تعظیم فرود آورد. او همچنین از غم و اندوهی که بر دلش نشسته، سخن می‌گوید و به طرز شاعرانه‌ای تصویر می‌کند که چگونه عشقش به معشوق بر زندگی‌اش تأثیر می‌گذارد. در نهایت، شاعر ابراز می‌کند که به خاطر عشق، با یک نفس در آتش فراق می‌سوزد و به ستاره بخت حسود اشاره می‌کند که شاید خوشی را از او بگیرد.
هوش مصنوعی: عواطف و احساسات عمیق ما از درد و رنجی که در دل داریم، مانند گیاهی در حال سوختن است. این سوختن به خاطر عشق یا آتش احساسات توست و امروز، اثر این سوختگی به شکل دودی بر آسمان دیده می‌شود.
هوش مصنوعی: ما را فقط بخار آتش زندگی کافی نیست، زیرا مشکلات عشق و دل شکسته‌مان مانند عودی است که همیشه در حال سوختن است.
هوش مصنوعی: اگر بتوانیم سر خود را بر درگاه دوست بگذاریم، این بهترین راه برای رسیدن به درجات بالای موفقیت و سعادت است.
هوش مصنوعی: وقتی غم تو بر آسمان می‌آید، ستارگان از اندوه پر می‌شوند و به گونه‌ای خون می‌ریزند.
هوش مصنوعی: ما در آتش دوری تو می‌سوزیم و اگر تنها یک لحظه، ستاره بخت حسود ما به ما رحم کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
عالم ختن شد از قلم مشکسود ما
جای ترحم است به زخم حسود ما
برهان آدمیت ما، قدسیان بسند
گو شعله زاده ای ننماید سجود ما
خورشید از کدام افق سربرآورد؟
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.