بدین زال را شاه پاسخ دهد

چو خندان شود رای فرخ نهد

برفتند با باز و شاهین و مهد

گرازنده و شاد تا رود شهد

ترا داد و فرزند را هم دهد

درختی که از بیخ تو برجهد

به هنگام شیرین به دایه دهد

یکی تاج زرینش بر سر نهد

پرستنده و تاج شاهان و مهد

هم آن را که خوردی ازو شیر و شهد

بپرسید اگر کوه پاسخ دهد

شما را بدین رای فرخ نهد

ترا چاره اینست کز راه شهد

سوی چشمهٔ سو گرایی به مهد

گنهکار شد زانک بشکست عهد

گزین کرد حنظل بینداخت شهد

وگرباد نوشین بتو برجهد

سپاسی ازان برسرت برنهد

بدان آرزو نیز پاسخ دهد

بدان پاسخش بخت فرخ نهد

ز فرمان و سوگند و پیمان و عهد

تو اندر سخن یاد کن همچو شهد

نیاطوس را داد و بنوشت عهد

بران جام حنظل پراگند شهد

سیوم گفت که امروز پاسخ دهد

سزد زو که آواز فرخ نهد

کسی کاین جهان داد دیگر دهد

نه بر من سپاسی همی‌برنهد

ستاند ز تو دیگری را دهد

جهان خوانیش بی‌گمان بر جهد

نباید که بادی برو بر جهد

وگر خود سپاسی برو برنهد

نهاد از بر پیل پیروزه مهد

همی رفت زین گونه تا رود شهد

ز پیمان بگردید وز یاد عهد

بیامد دمان تا لب رود شهد

ز کشمیر تا برتر از رود شهد

درفش و سپاهست و پیلان و مهد

ازین کوه تا پیش دریای شهد

درفش و سپاهست و پیلان و مهد