کنون زی من آی و کمر تنگ کن

بر آرای کین رای آهنگ کن

بدان دیو در راه کین جنگ کن

چه شیر اندرین رزم آهنگ کن

در درون آیی همه آهنگ کن

نام خود بردار و خود بی‌ننگ کن

پشت سوی لعبت گل‌رنگ کن

عقل در رنگ‌آورنده دنگ کن

برون شو ز چین رخ سوی جنگ کن

به سام نریمان جهان تنگ کن

مقامش چو گوهر دل سنگ کن

سرایش چو غم بر دل تنگ کن

آشتی بگذار و ساز جنگ کن

عقل با فرهنگ را سرهنگ کن

ماه ذیعقده است ای ساقی قعود از جنگ کن

خون مردم بس زخون رز رخی گلرنگ کن

نوبتی زد نوبت عشرت بزن بر طبل چنگ

مطربا ساز طرب کن جنگ اندر چنگ کن

شاهد گلرو بمحفل پرده بگرفت از جمال

[...]

هم مرا نک پیشتاز جنگ کن

در قطار عشق پیشاهنگ کن

شامئی را گفت ساز جنگ کن

سوی رزم این صبی آهنگ کن

این قدک من فلکی رنگ کن

رود به انجام وی آهنگ کن