دل خیمه میان سنبل و سوسن زد

خاریم نهاد و تکیه بر گلشن زد

این رای سفر بین که برای من زد

جان را ز میان برون نهاد و تن زد

چو دید آن دلو شد در دلو تن زد

به دستان دست محکم در رسن زد

چو عشقت چنگ غم در جان من زد

دل از شادی روان جان داد و تن زد

من اول رهبر اسلام بود

به آخر قول مطرب راه من زد

صبا بوئی ز خاک کویت آورد

[...]

هر کسی در جواب چون تن زد

هوس انگشت بر لب من زد

سر خویش پیر کنعان به میان پیرهن زد

ز دو دیده اشک حسرت به چراغ انجمن زد

به هوای مصر یوسف کف پای بر وطن زد

دم واپسین زلیخا به همین ترانه تن زد

نشست و داد دل بر مرگ وتن زد

فسون گفت آنچه نفسش بر دهن زد

تا نور عقل کلی پا بر سر بدن زد

بر خاکدان تن زد