که کس را بسان تو فرزند نیست

همان شاه را نیز پیوند نیست

تراگر غم خرد فرزند نیست

مرا هم فزون از تو پیوند نیست

چنین گفت کان کو خردمند نیست

توانگر کش از بخت فرزند نیست

رسیده مرا هیچ فرزند نیست

همان از در تاج پیوند نیست

ولیکن سپهبد خردمند نیست

سر و مغز او از در پند نیست

جز از تو به گیتیم فرزند نیست

روانم به درد تو خرسند نیست

که وی را کس از نسل و پیوند نیست

به گیتی درش هیچ فرزند نیست

به گیتی یکی جز خداوند نیست

که او را همی مثل و مانند نیست

که زفتی ز داد خداوند نیست

جهاندار از این کار خرسند نیست

دلم در جداییش خرسند نیست

جز او مر مرا هیچ فرزند نیست

کسی کاو بدین ملک خرسند نیست

به نزدیک دانا خردمند نیست

ترجیع، بندخواهد ، بر مست بند نیست

چه بند و پند گیرد ؟! چون هوشمند نیست

در زمانه هیچ زهر و قند نیست

که یکی را پا دگر را بند نیست

که عقیمست و ورا فرزند نیست

هم‌چو آتش با کسش پیوند نیست

پندی اگر بشنوی ای پادشاه

در همه عالم به از این پند نیست

جز به خردمند مفرما عمل

گرچه عمل کار خردمند نیست

خداوند از آن بنده خرسند نیست

که راضی به قسم خداوند نیست

گدایی که بر خاطرش بند نیست

به از پادشاهی که خرسند نیست

عقل اگر گوید به وصل عشق حاجتمند نیست

راست میگوید که ضدّان را به هم پیوند نیست

بندگی کن تا بود در حضرت عشقت قبول

پادشاهان را به استحقاق خویشاوند نیست

امر و نهی عشق جاویدست در ملک وجود

[...]

چون کنم با دل که هیچش با خرد پیوند نیست

هرچه میگویند تمکینش به چون و چند نیست

عمر در سودای دلبازی به غفلت کرده صرف

وین عجب کز نا به کاری ذره ای خرسند نیست

راستی را بر سبک روحان نازک دل به جور

[...]

دلم را که جز با تو پیوند نیست

به دنیا و دین هیچ در بند نیست

به صد وعده هر دم فریبش دهم

ولیکن به یک ذره خرسند نیست

چه حاصل ز تعلیم و تنبیه من

[...]