چون تو برخاستی ز نفس و ز عقل

این جهانت بدان جهان شد نقل

نقل جان ساز هرچه زو شد نقل

که به ایمان رسی به حق نه به عقل

نُتف او در آسمانهٔ نقل

نکتش در کتابخانهٔ عقل

جوهرش چون کند ز نقصان نقل

برتر آید یکی شود با عقل

بسته کی گیردت به حاصل نقل

هرکه دارد گشاد نامهٔ عقل

که شناسا خرد به دیدهٔ عقل

بشناسد بدیهه را از نقل

اورنگ نشین ملک بی‌نقل

فرمانده بی‌نقیصه چون عقل

چنین کرد آن قوی جان نکو عقل

ز خواجه بوعلی فارمد نقل

بزرگی هم نکودل هم نکو عقل

ز خواجه بوعلی طوسی کند نقل

چه کردی جام وحدت نوش بیعقل

مکن زنهار از تقلید ما نقل

سخن از عشق میگوید نه از عقل

کجا گنجد بنزد عشق از نقل

ز عقلت کار بگشاید نه از نقل

که نقلست این و نشنیدند از عقل

چو گاوی گشتهٔ اینجای بی عقل

از آن کاینجا سخن گفتی زهر نقل

چو چندینی عدو بینی تو از عقل

از آن واماندهٔ در گفتن نقل

بماندست آنچنان اینجایگه عقل

نمیآید برون از دین نقل

از این ذرّات بیرون شو تو ازعقل

بگو تا چند مانی اندر این نقل

حقیقت عقل را بگذار و هم نقل

عیان عشق بین و بگذر از عقل

بعد از آن آید حیا نزدیک عقل

تابگیرد از علوم عقل و نقل

دامگاه خود بدید از روی عقل

این سخن نی فهم داند کرد نقل

رمز او هرگز کجا آید ز نقل

زانکه کان نقل باشد هم ز عقل