بدین اندر آییم و خواهش کنیم

همه آذران را نیایش کنیم

همه جان فدای سیاوش کنیم

نباید که این بد فرامش کنیم

مگر سیستان را پر آتش کنیم

بریشان شب و روز ناخوش کنیم

بگوید به ما تا دلش خوش کنیم

پر از خون دل و رخ پر آتش کنیم

که تا دل به فرزند تو خوش کنیم

بسوزیم غم را چو آتش کنیم

به چاره دل خویشتن خوَش کنیم

نه چندان که تن نعل آتش کنیم

یا صورت خودنمای تا نقش کنیم

یا عزم کنیم و پای در کفش کنیم

یا هر یک را جدا جدا بوسه بده

یا یک بوسه که تا همه پخش کنیم

سزد گر همی جان نثارش کنیم

سر خویش را خاک پایش کنیم