آن جمال تو چیست مستی تو

وان سپند تو چیست هستی تو

سوگند بدان روی تو و هستی تو

گر میدانم نه از تو این پستی تو

مستی و تهی دستیت آورد به من

من بندهٔ مستی و تهی دستی تو

اندریشان تافته هستی تو

از نفاق و ظلم و بد مستی تو

در میان دو نیست هستی تو

غایت غفلتست مستی تو

سلطنت چیست؟ تن درستی تو

پادشاهی؟ به خیر چستی تو

تیرگی چیست دود هستی تو

خویش بینی و خود پرستی تو

هم دری کاو گشاد بستی تو

بس طلسمات را شکستی تو

بحدی تا که بینی هستی تو

باو باقیست بی همدستی تو

بود فحشا و منکر هستی تو

کز او باشد غرور و مستی تو

به عالم عیان گشت پستیِ تو

درستیِ من، نادرستیِ تو