شاها حسام تو همه ناورد ورد کرد

جان عدو چو باد جهان گرد گرد کرد

از خونش کرد سرخ تن خاک تیره را

خون خواست روی آنکه نیازرد زرد کرد

بر جان خویش هرکه نخورده است زینهار

[...]

صبر مرا هم‌نفس درد کرد

روی مرا صبر چنین زرد کرد

مرا دور گردون جهانگرد کرد

سپهر سیه‌رو رخم زرد کرد

آمد خزان عمر و مرا گونه زرد کرد

بر خاطرم هوای گل و سبزه سرد کرد

آسودگی به خواب ندید آن که تکیه گاه

از گرد بالش فلک تیز گرد کرد

غره مشو که خواجه به نیکی ستایدت

[...]

نسیم گل از عالمم فرد کرد

دل از نالة بلبلم درد کرد

ای صنم سرخ لب روزه ترا زرد کرد

جفت بدی با طرب روزه ترا فرد کرد

بود دلت‌‌ گرم عیش روزه برانگیخت جیش

گرم در آمد به طیش عیش ترا سرد کرد

روزه به‌ صد توش و تاب کرد به‌‌ گیتی شتاب

[...]

هجر یار از بس دل زار مرا پردرد کرد

اشک چشمم را چنین سرخ ورخم را زردکرد

مرد را پروای مردن نیست اندر راه عشق

مرد می باید به درد عشق و خود رامرد کرد

سودمندم نیست گلقندم دهی چند ای طبیب

[...]

حق‌ تو را بهر اسیری فرد کرد

گرچه‌ گردونی‌ اسیر گَرد کرد

مرا خندهٔ گرم او سرد کرد

دوایش دلم را پر از درد کرد