ره به سوی نشاط بر بردار

سنگی از هر که هست برخوردار

لیک هستی تو در همه کردار

گنده و بی‌طهاره چون مردار

تا چه کردست غزنی از کردار

کز چو تو شاه گشت برخوردار

در تصفّح چو حلم به بردار

در تخلّص چو علم برخوردار

در مدینه ز روضه سر بردار

تا ببینی که کیست بر سرِ دار

که تا گردم ز هر علمی خبردار

نمیرم همچو دنیادار مردار

تو این ساعت ازان تیری خبردار

نظر گر چشم داری بر نظر دار

چه شمعی کآفتاب نامبردار

طواف او کند پروانه کردار

به وقت صبح سر از خواب بردار

که آن دم بهترست از خفته مردار

یقین خواهد نمودن بر سردار

دمادم میکند دلها خبردار

مگر آندم که چون من بر سر دار

برآئی و شوی زین سر خبردار

وصالم بخش چون من بر سردار

حقیقت هستم ازوصلت خبردار

برویت زندهام اندر سردار

ببویت زندهام و از جان خبردار

توئی گفته اناالحق بر سر دار

همه عشاق را کرده خبردار

از اول تا بآخر بر سردار

جنید پاک از بودش خبردار

ندانست این دگر دم بر سردار

بدین شکرانه گردانم خبردار

وصال عاشقان آمد سردار

که تا مر سالکان دارد خبردار

سجودت میکنم اندر سردار

که تا عشاق گردد ز آن خبردار

جهانی دیگرند اندر سر دار

همی بینند و ازماهان خبردار

دگر خونی و درزوداشت کردار

برآری همچو خویشش بر سردار