چه بهتر ز فرمودن و داشتن

وگر مرد را خوار بگذاشتن

بشمشیر و داد این جهان داشتن

چنین رفتن و خوار بگذاشتن

ششم عهد و پیمان نگهداشتن

وفا داری از یاد نگذاشتن

ز دست تو یک تیغ برداشتن

ز دشمن سر و تیغ بگذاشتن

تو نتوانی این ملک را داشتن

نه بر وارثان نیز بگذاشتن

ز شاه جهان راه برداشتن

ز ما خدمت شاه بگذاشتن

فرض شد این قافله برداشتن

زین بُنِه بگذشتن و بگذاشتن

صبر چیست آتش مزاجی داشتن

سوختن مردن همه بگذاشتن

عفو چیست آزار جان برداشتن

جرم خلقان جرم خود پنداشتن

نار چه بود کبر در سرداشتن

خویش رادر جاهلی بگذاشتن

مشقت نیرزد جهان داشتن

گرفتن به شمشیر و بگذاشتن

طریق مصالح نگه داشتن

غلو را به تقصیر نگذاشتن

بزرگی بعریان طمع داشتن

بود شال را زوده پنداشتن

نشاید به جان مهر آن داشتن

که می بایدش زود بگذاشتن

هرچه جز حق از میان برداشتن

بندگی هم برکران بگذاشتن

آن یکی در فکر کشور داشتن

مملکت بگرفتن و بگذاشتن

دست از تدبیر خود برداشتن

اختیار خود به او بگذاشتن

دل به پاس عهد و پیمان داشتن

هم قدم بر راستی بگذاشتن

زندگانی چیست دانی؟ جان منور داشتن

بوستان معرفت را تازه و تر داشتن

عرش فرش پای کوب تست همت کن بلند

تا کی از این خاکدان بالین و بستر داشتن

بگسل این دام هوس ای مرغ قدسی آشیان

[...]

نیست ممکن از زمین برداشتن

هم نشاید آنچنان بگذاشتن