گنجور

مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » مثنویات » شمارهٔ ۱۱ - مدح ابوالقاسم دبیر

 

هر چه خورده بود براندازد

معده پر شده بپردازد

۱ بیت
مسعود سعد سلمان
 

مجیرالدین بیلقانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۱

 

دل گر سوی لهو و ناز کم می یازد

شاید که ز غم به خود نمی پردازد

چندین غم دل که سوی ما می تازد

گر دل همه از سنگ بود بگدازد

۲ بیت
مجیرالدین بیلقانی
 

نظامی » خمسه » هفت پیکر » بخش ۲۰ - داستان بهرام با کنیزک خویش

 

خواست تا کار او بپردازد

شمع‌وار از تنش سر اندازد

۱ بیت
نظامی
 

نظامی » خمسه » هفت پیکر » بخش ۳۶ - کشتن بهرام وزیر ظالم را

 

شه ز مستی بدان نپردازد

که‌آبی از دست بر رخ اندازد

۱ بیت
نظامی
 

سلطان ولد » ولدنامه » بخش ۱۲۳ - در بیان آن که آدمی اوست که ممیز باشد تا تواند فرق کردن میان حق و باطل و دروغ و راست و قلب و نقد. از این رو می‌فرماید پیغامبر علیه السلام که اَلمُؤْمِنُ کَیِّسٌ ممیزٌ. در هر که تمیز باشد به نقش ظاهر فریفته نشود همچنانکه صراف به نقش درم و سکهٔ آن فریفته نمی‌شود، مردان حق صرافان‌اند نقد را از قلب و حق را از باطل میدانند و جدا می‌کنند و در تقریر آنکه مدح اولیاء میکردم شیطان از سر رهزنی که خلق اوست گفت از مدح دیگران تو را چه فایده و خواست که مرا از آن طاعت باز دارد. همچنانکه به شخصی که دایم یا رب میگفتی گفت چند یا رب میگوئی، چون تو را لبیکی جواب نمیرسد بدین طریق آن رهرو را از راه برد تا سال‌ها از ذکر و طاعت بماند. بعد مدت‌ها از حق تعالی بوی خطاب رسید که ترک یا رب گفتن چرا کردی. گفت از آن که لبیک جواب نمیرسید. حق تعالی فرمود که آن یا رب گفتن تو عین لبیک گفتن من است، آخر من تو را بر آن میدارم که یا رب میگوئی و اگر چنین نیست دیگران چرا نمیگویند. پس به خود آمد و دانست که آن منع مکر شیطان است. باز بر سر رشته افتاد و به یا رب گفتن مشغول شد

 

کی بدیشان بلیس پردازد

خویش را کس چگونه اندازد

۱ بیت
سلطان ولد
 

اوحدی » جام جم » بخش ۱۰۹ - در صفت عارف و عرفان

 

یکدم از کار حق نپردازد

چشم بر کار خود بیندازد

۱ بیت
اوحدی
 

جامی » هفت اورنگ » سلسلةالذهب » دفتر دوم » بخش ۲۲ - سؤال دیگر از جانب پسر و جواب عارف

 

که ز خوردن چو دل بپردازد

میزبان را زدل بیندازد

۱ بیت
جامی
 

جامی » هفت اورنگ » سلسلةالذهب » دفتر دوم » بخش ۶۱ - قصه تحفه مغنیه

 

کیسه از سیم و زر بپردازد

خانه و خانگی براندازد

۱ بیت
جامی
 

قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۲۲۷

 

هرکس دل خود وقف محبت سازد

رخت هوس از خانه برون اندازد

دهقان که نهال گل نشاند در باغ

پیرامنش از گیاه می‌پردازد

۲ بیت
قدسی مشهدی