گویمت چگونه شود زنده کو هلاک شود:

آب باز آب شود خاک باز خاک شود

جانش زی فراز شود تنش زی مغاک شود

تن سوی پلید شود پاک باز پاک شود

تا چو در بوتهٔ هلاک شود

زانچه آلوده گشت پاک شود

اگرش رد کنی، هلاک شود

ور قبول، از گناه پاک شود

نه که این جسم چون هلاک شود

باد او باد و خاک خاک شود؟

گر نه سرچشمه ز گل پاک شود

چه عجب ز آب که گلناک شود

سخنش مایه ادراک شود

خلقت از صحبت او پاک شود

دل خورد غم که چرا مرده صفت خاک شود

زنده چون شمع بسوزش که زغم پاک شود

نه من از زخم فراق تو جگر چاک شدم

گر بکوهی رسد این زخم جگر چاک شود

گر سگ کوی تو خونم بخورد غم نبود

[...]

نو کیسه که همچو غنچه زرناک شود

گر کیسه گشاییش جگر چاک شود

آن زر که بسعی حاصل از خاک شده

چندان نخورد که عاقبت خاک شود

طینت بد، به مرگ پاک شود

هرچه را خاک خورد، خاک شود

تو آن نئی که کسی از غمت هلاک شود

برون غم تواش از جان دردناک شود

بنان خویش مکن رنجه بهر مکتوبی

که چون گشایمش از آب دیده پاک شود

اگر تو را به من اول نظر فتد چه عجب

[...]