|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تلاش انسان در فرآیند زندگی و مرگ اشاره میکند. بیان میکند که چگونه انسان میتواند از خاک و آب به زندگی دوباره دست یابد. زندگی و مرگ بهعنوان دو مرحله از یک چرخه طبیعی معرفی میشوند؛ روح انسان میتواند به عروج برسد، در حالی که جسم او در زمین قرار میگیرد. در نهایت، پاکی و ناپاکی نیز به نوعی همیشه در حال تغییرند و در این چرخه وجود دارند.
هوش مصنوعی: به تو میگویم چگونه ممکن است چیزی که نابود شده زنده شود؟ آب دوباره به آب تبدیل میشود و خاک دوباره به خاک برمیگردد.
هوش مصنوعی: روح او به ارتفاعات میرود و بدنش به عمقها میرود. جانش به عادات ناپسند تمایل مییابد، اما در نهایت پاکی خود را دوباره به دست میآورد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.