و گر آز ورزیم و پیچان شویم

پدید آید آنگه که بیجان شویم

برو تا ازین در خرامان شویم

گریزان بر نره شیران شویم

سرانجام نزدیک ایشان شویم

گَهِ داد در پیش یزدان شویم

بیا تا بَرِ شاه ایران شویم

جوان‌بخت خندان و شادان شویم

گاه آن آمد که با مردان سوی میدان شویم

یک ره از ایوان برون آییم و بر کیوان شویم

راه بگذاریم و قصد حضرت عالی کنیم

خانه‌پردازیم و سوی خانهٔ یزدان شویم

طبل جانبازی فرو کوبیم در میدان دل

[...]

یک زمانی ز هم جدا نشویم

با کس دیگر آشنا نشویم

بیائید تا جمله مستان شویم

ز مجموع هستی پریشان شویم

ما به برهان و خبر پیرو ترسا نشویم

تا رخ بت نپرستیم شکیبا نشویم

در تماشای تو چون آینه گم گردیدیم

که ز پیدایی دیدار تو پیدا نشویم

مهر بر لب چو سر کیسه ممسک زده ایم

[...]

چه خیال است که دیوانه و شیدا نشویم؟

بوی مشکیم، محال است که رسوا نشویم

عشق ما را پی کاری به جهان آورده است

ادب این است که مشغول تماشا نشویم

پرده راز بود حرف دلیرانه زدن

[...]

که درپیش روی تو بیجان شویم

همه زنده ازوصل جانان شویم

خوش بود تا اتحاد آریم و همدستان شویم

تا بدین تدبیر عالی مالک کیهان شویم

با علم و عمل اگر مهیا نشویم

همدوش به مردمان دنیا نشویم

نادانی و بندگیست توأم به خدای

ما بنده شویم اگر که دانا نشویم