سپه را یکایک ز کابل بخواند

میان بسته بر جنگ و لشکر براند

چو پیغام بشنید و نامه بخواند

ز کردار خود در شگفتی بماند

پیام تهمتن همه باز راند

چو بشنید کاووس خیره بماند

چو با مرغ پرنده نیرو نماند

غمی گشت پرهاب خوی درنشاند

به گیتی جز از پاک یزدان نماند

که منشور تیغ ترا برنخواند

ز لشکر جهان‌دیدگان را بخواند

ز رستم بسی داستانها براند

ز شهر و ز لشکر مهانرا بخواند

سزاوار با او به شادی نشاند

از او رستم شیرْدل خیره مانْد

بَر او بَر جهانْ‌آفرین را بخوانْد

جهانجوی چون نامهٔ شاه خواند

ازان جایگه تیز لشکر براند

گرانمایگان را ز لشکر بخواند

وزین داستان چندگونه براند

سپهدار نامه بر ایشان بخواند

بپرسید بسیار و خیره بماند

تهمتن چو بشنید و نامه بخواند

بخندید و زان کار خیره بماند

به رستم بر این داستانها بخواند

تهمتن چو بشنید خیره بماند

شگفت آمدش سخت و خیره بماند

دلیران و گردن‌کشان را بخواند

وزان جایگه شاه لشکر براند

به ایران خرامید و رستم بماند

چنین داد پاسخ که اسپم بماند

ز سستی مرا بر زمین برنشاند

شگفتی ز دیدار او خیره ماند

بروبر همی نام یزدان بخواند

چو پردخته شد هیربد را بخواند

سخنهای شایسته چندی براند

همه دختران را بر خویش خواند

بیآراست و بر تخت زرین نشاند

نگه کرد سودابه خیره بماند

به اندیشه افسون فراوان بخواند