دانه پنهان کن به‌کلی دام شو

غنچه پنهان کن گیاه بام شو

کین نه بر جایست هین از جا مشو

نیست چندان با خود آ شیدا مشو

تلخرو از هر نسیم سهل چون دریا مشو

تیغ اگر چون موج بارد بر سرت از جا مشو

آفت شهرت ندارد خلوت در انجمن

بهر شهرت گوشه گیر از خلق چون عنقا مشو

بر رخ هر کس که نگشاید ازو دل چون نسیم

[...]

از گرانجانی گران بر خاطر دنیا مشو

تا توان برداشت باری بار بر دلها مشو

تا نمی در جویبارت چون سبوی باده هست

بار دوش خلق از کوتاه دستی ها مشو

تا توانی گوهر شهوار شد، از فکر پوچ

[...]

با همه بنشین ولی گمنام شو

دردها میگیر و صاف آشام شو

دور از این افسردگان خام شو

دور از این هنجار نافرجام شو