رستم و بهرام را بهم چه مصاف است

این دو خلف را بهم چه خشم و خلاف است

مایهٔ سودا در این صداع چه چیز است

سود محاکا در این حدیث چه لاف است

معجز این گر نهنگ بحر فشان است

[...]

او را سوی ما کجا طواف است؟

دیوانه و ماه نو گزاف است

کُنون که بر کفِ گُل جامِ بادهٔ صاف است

به صدهزار زبان بلبلش در اوصاف است

بخواه دفترِ اشعار و راهِ صحرا گیر

چه وقتِ مدرسه و بحثِ کشفِ کَشّاف است؟

فقیهِ مدرسه دی مست بود و فَتوی داد

[...]

اگر به لطف بخوانی مَزید الطاف است

وگر به قهر برانی درون ما صاف است

بیان وصف تو گفتن نه حد امکان است

چرا که وصف تو بیرون ز حد اوصاف است

ز چشم عشق توان دید روی شاهد غیب

[...]

آن نور که از شکاف کاف است

پیدا کن قاف تا به قاف است

آن را که ز درد سر معاف است

طبعش خالی ز انحراف است

من این دعوی اگر دارم نه لاف است

نپنداری که این بر من گزاف است

تو یاری کن که گردون بر خلاف است

تو بامن راست شو کاو بر گزاف است

می مغانه که از درد شور و شر صاف است

به محتسب ندهی قطره ای که اسراف است

امام شهر ز سرجوش خم نپرهیزد

نزاع بر سر ته شیشه های ناصاف است

مذمت می و مطرب ز گمرهی چه عجب

[...]

ز ابر اگر چه هوای بهار ناصاف است

غمین مشو که سراپرده های الطاف است

صفای روی زمین در صفای دل بسته است

که آب جوی بود صاف، چشمه تا صاف است

نمی توان ز گرانان به گوشه گیری رست

[...]

نه مقصود من از فخریه لاف است

غبارم بر دهان روز مصاف است

قدر هر سفله، از تو گشت علم

ای سپهر خَم، این چه انصاف است

از تو، امروز کافی الملکیست

هرکه تمغای کون اوقاف است

تا که سگ یافت می شود، ندهی

[...]

عرض تقلید، قاف تا قاف است

کیش اسلام ارث اخلاف است

دو دل با هم نه پاک است و نه صاف است

وجود صلح چون عنقا و قاف است

اگر چه در غریبی جای لاف است

ولی اینجا مقام اعتراف است