بدو نازش وسرفرازی بود

وزو بگذری جنگ و بازی بود

بدو گفت چون سرفرازی بود

همه آرزو بی‌نیازی بود

نه دهقان، نه ترک و نه تازی بود

سخن‌ها به کردار بازی بود

این همه هزل بود و بازی بود

آنچه گفتم همه مجازی بود

زانک ترک کار چون نازی بود

ناز کی در خورد جانبازی بود

هر نبی را جدا نمازی بود

جمله را گرچه یک نیازی بود

زبان بازی و دست یازی بود

که سرمایة جنگ سازی بود

غیر ازو هر چه هست بازی بود

ما و من قصهٔ مجازی بود

زود بگذر، که اصل ذات یکیست

وین صفت‌ها بهانه‌سازی بود

تو ز دستش بداده‌ای، ورنه

[...]

پس هر نشینی فرازی بود

پس هر امیدی نیازی بود

وه که دوشم بچمن یاری و دمسازی بود

گلی و بلبلی و حسنی و آوازی بود

گرد بی برگ و نوائی زدرون میرفتم

که بقانون بنوا مطربی و سازی بود

همگی اهل وطن انجمن آرا بچمن

[...]

باز وقت کیسه پردازی بود

ای حریف این آخرین بازی بود