ترا عطّار از اسرارگوید

نه با نفس و هوایت یار گوید

ترا دانا زاصل کار گوید

میان شرع و حکمت یار گوید

ترا دانا هم از عطّار گوید

نه از قاضیّ و از طرّار گوید

ز وصلش جان چنین اسرارگوید

همه ازدیدن دلدار گوید

از آن میخورد نِیْ اسرار گوید

همه سرّ نهان یار گوید

زبانم بیزبان اسرار گوید

همه اینجایگه از یار گوید

کسی شاید که این اسرار گوید

که او را دیده و دیدار گوید

صفیر مرغ جان اسرار گوید

و لیکن با دل بیدار گوید

پشیمان گردد اندر آخر کار

که سر گنج را با مار گوید

سخن از عشق گفتن ناروانیست

[...]

اگر ترسد که با هر یار گوید

رود کنجی و با دیوار گوید

صفی گر زبده‌الاسرار گوید

ز قول یار وصف یار گوید