نظاره کن ترا با این چکارست

که صنع لامکانی بیشمارست

عیان ذات اینجا آشکارست

اگر دانی همه دیدار یارست

چنان از شوق رویت بیقرارست

که ازدرد خوشی مجروح و زارست

مرا این روشنی ازروی یارست

چه غم دارم چو یارم در کنارست

حجابی نیست کل دیدار یارست

عدد بنموده یکی بیشمارست

عجائب جوهر و در بیشمارست

حقیقت بعد از آن دیدار یارست

ز عشقش روز و شب دل بیقرارست

ز درد عشق اینجانم فگارست

حقیقت او حبیب کردگارست

که نزد واصلان دیدار یارست

چو خورشیدم کنون اندر کنارست

مرا فیض از رخ او بیشمارست

ترا خورشید اینجا آشکارست

فتاده در حجاب هفت و چارست

در این دریا عجائب بیشمارست

در او کرم و بلا هر دم هزارست

که تا این گنج اینجا آشکارست

نمودارم در آخر پنج و چارست

چو جان نوریست آتش عین نارست

از آن آتش در این ناپایدارست

همه جانست وجانان آشکارست

حقیقت جان یقین دیدار یارست

قل الرّوح ار بدانی دید یارست

که بنموده رخ اینجا پنج و چارست

دل و جان آشنای کردگارست

بنزد عاشقان دیدار یارست

نه چندانم در اینجا فکر و یارست

که اندیشه دمادم بیشمارست

حقیقت اصل او از عین نارست

از آن پیوسته نزد عقل خوارست

سوی خاک درت افتاده خوارست

حقیقت وصلت اینجا پایدارست

کنون هم وصل هر دو آشکارست

حقیقت هر دو در دیدار یارست