هم عیان و هم نهان پیدا توئی

هم درون گنبد خضرا توئی

تماشا مرو نک تماشا توی

جهان و نهان و هویدا توی

چه این جا روی و چه آن جا روی

که مقصود از این جا و آن جا توی

به فردا میفکن فراق و وصال

[...]

دم از روح زن چون مسیحا توئی

بقا شو چو شاهین عنقا توئی

بیا ایکه جانرا مداوا توئی

که ما دردمند و مسیحا توئی

جهان چون تن است و تو جان جهان

که چون جان نهان و هویدا توئی

چو ظاهر بباطن بیامیختی

[...]

ما همه رنجور و مسیحا توئی

داروی بیدردی دلها توئی

یا منم آن سوخته دل یا توئی

این حد من نیست همانا توئی

ما همه جسمیم و جان ما تویی

ما همه لفظیم و آن معنی تویی

ای خاک طوس چشم مرا، توتیا تویی

ماییم دردمند و سراسر، دوا تویی

داری دمِ مسیح تو ای خاک مشگبو

یا نکهت بهشت که دارالشفا تویی

ای خاک طوس چون تو مقام رضا شدی

[...]

ای تشنه لب که کشتهٔ راه خدا تویی

لب تشنه سر بریده از قفا تویی

هم بر حسن برادر و هم سبط مصطفی

هم یادگار فاطمه و مرتضی تویی

لب تشنه جان سپردی و آبت کسی نداد

[...]

ای خاک پاک چشم مرا توتیا تویی

داروی دردهایی و دارالشفا تویی

ای خالقی که صانع ارض و سما تویی

معبود کائنات ز شاه و گدا تویی

چشم امید سوی دارند ممکنات

آن کس که بوده است و بود با بقا تویی

در ورطه مهالک و آلام صعب سخت

[...]

ترک بدخوی جفا جوی بلا بالا توئی

نی غلط گفتم نکو خوی و نکو سیما توئی

آن بهشت نقد کامروز است ما را نقد وقت

میکند بیهوده زاهد وعده فردا، توئی

آنکه از روز نخستین در ره مهر و وفا

[...]