ترک بدخوی جفا جوی بلا بالا توئی
نی غلط گفتم نکو خوی و نکو سیما توئی
آن بهشت نقد کامروز است ما را نقد وقت
میکند بیهوده زاهد وعده فردا، توئی
آنکه از روز نخستین در ره مهر و وفا
با کسی گامی نپیموده است جز با ما، توئی
آنکه بعد از خفتن اغیار و چشم روزگار
تا سحر شبها نهادم بر لبش لبها، توئی
آن بت دلجو که پنهان راز من با دیگران
از سر صدق و صفا هرگز نکرد افشا، توئی
آن بت دلجو که پنهان راز من با دیگران
از سر صدق و صفا هرگز نکرد افشا، توئی
آنکه گیسوی گرهگیرش بود مار سیاه
جز منش کس نیست افسون ساز و مار افسا، توئی
آنکه جز تو در دلش کسرا نباشد ره، منم
آنکه جز من در برش کسرا نباشد جا توئی
آنکه جز بر پای تو ننهاده سر هرگز، منم
آنکه جز در بزم من ننهاده هرگز پا، توئی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به توصیف محبوبی می‌پردازد که دارای ویژگی‌های خاص و منحصر به فردی است. او را به عنوان کسی معرفی میکند که در دوستی و عشق بی‌همتاست و هیچگاه راز او را با دیگران فاش نکرده است. شاعر احساسات عمیق و وابستگی خود را به این محبوب بیان میکند و او را به عنوان تنها کسی که در دلش جای دارد و شاهد لحظات حساس اوست، معرفی میکند. حضور او در زندگی شاعر همچون بهشتی است که در حال حاضر تجربه می‌شود و به او یادآوری میکند که عشق واقعی در همین لحظه وجود دارد. در نهایت، شاعر تنها به معشوق خود وابسته است و هیچ کسی دیگری غیر از او برایش اهمیت ندارد.
هوش مصنوعی: تو که به خاطر رفتار زشت دیگران، دچار مشکلات و سختی‌ها نشده‌ای، پس چگونه می‌توانم بگویم که تو هم انسان خوبی نیستی؟ در واقع تو، نیکوخصال و با زیبایی هستی.
هوش مصنوعی: این دنیا و لذت‌های آن، بهشت واقعی ماست و از آن بهره‌مند می‌شویم. بنابراین وقت ما نباید صرف انتظار برای وعده‌های آینده شود؛ چون این انتظار از سوی زاهدان و انسان‌های دیگر بیهوده است و باید در لحظه زندگی کرد.
هوش مصنوعی: کسی که از آغازین روزها در مسیر عشق و وفاداری با هیچ‌کس جز با ما قدم نگذاشته، تو هستی.
هوش مصنوعی: پس از خواب دیگران و در تاریکی شب، تا سپیده‌دم بر لب او نشسته‌ام، تو هستی.
هوش مصنوعی: آن معشوقی که همیشه از روی صداقت و خلوص، رازهای دل من را برای دیگران فاش نکرد، خود تو هستی.
هوش مصنوعی: آن معشوقی که دل‌باخته‌ام، هرگز به کسی از رازهای من به خاطر صداقت و پاکی‌اش چیزی نگفت، تو هستی.
هوش مصنوعی: آن که موهای پیچیده‌اش همچون ماری سیاه است، جز خودت کسی نیست که جادوگر و فریبنده باشد.
هوش مصنوعی: کسی که در دلش غیر از تو کس دیگری نیست، منم. و کسی که در آغوشش هیچ‌کس جز من جا ندارد، تو هستی.
هوش مصنوعی: من کسی‌ام که هیچگاه سرم را جز بر پای تو نگذاشته‌ام و تو همان کسی هستی که هرگز پاهایت را جز در بزم من نگذاشته‌ای.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.