وان سینه که رشک سیمِ ناب است

نه در خور آتش و کباب است

کای جان پدر نه جای خواب است

کایام دو اسبه در شتاب است

آن رودکده که جای آب است

از سیل نگر که چون خراب است

در عشق که وصل تنگ یاب است

شادی به خیال‌، یا به خواب است

وان دل دل تو چنین صواب است

یعنی دل من دلی خراب است

می بر کف من نه که دلم پر تاب است

وین عمر گریز پای چون سیماب است

بشتاب که آتش جوانی آب است

بر خیز که بیداری دولت خواب است

در ده پسرا می که چمن را تاب است

آن می که گل نشاط را مهتاب است

بشتاب که آتش جوانی آب است

بر خیز که بیداری دولت خواب است

تو را در ره خراباتی خراب است

گر آنجا خانه‌ای گیری صواب است

بگیر آن خانه تا ظاهر ببینی

که خلق عالم و عالم سراب است

در آن خانه تو را یکسان نماید

[...]

هم زلف تو از برونِ دل در تاب است

هم خطِّ تو از چشمهٔ دل سیراب است

وان نرگسِ نیم مستِ شوریدهٔ تو

گر باده نخوردست چرا پرخواب است

چو مویی تا به کوهی در حساب است

چه مویی و چه کوهی چون حجاب است

دو همدم را که با همشان حساب است

اگر مویی میان باشد حجاب است

از آن جانب همیشه نور و تاب است

چه جای پرده و جای حجاب است

مرا گنج معانی در کتاب است

که نام یار من دروی خطاب است

یکی حرف است و چندینی کتاب است

یکی نور است و چندینی حجاب است

یک امشبم که خم ابروی تو محراب است

چرا به گرد من از آب دیده غرقاب است

مرا که با تو نشینم گریستن بر چیست

اگر نه بخت بد وعاشقی زیک باب است

چرا هوای لبت خون من به جوش آورد

[...]

ببستی چشم یعنی وقت خواب است

نه خوابست آن حریفان را جواب است

تو می‌دانی که ما چندان نپاییم

ولیکن چشم مستت را شتاب است

جفا می‌کن جفاات جمله لطف است

[...]

آن ماه دو هفته در نقاب است

یا حوری دست در خضاب است

وان وسمه بر ابروان دلبند

یا قوس قزح بر آفتاب است

سیلاب ز سر گذشت یارا

[...]

آن ماه دو هفته در نقاب است

یا حوری دست در خضاب است

وان وسمه بر ابروان دلبند

یا قوس قزح بر آفتاب است

بازآی که از غم تو ما را

چشمی و هزار چشمه آب است

فرمان برمت به هر چه گویی

[...]

که بد و نیک این جهان خواب است

چون سرابی که در نظر آب است