بسیج می کن ای فرخنده اوصاف

بشارت ده که سیمرغ آمد از قاف

غباری کز زمین در راه او خاست

مصفاتر بد از آئینه صاف

گذشت ادوار ما قبل از بد و نیک

[...]

اگر عیان شود از اهل شرع و فقر فجور

ز آدمی نبود هیچ عیب و نقصی دور

تفاوت آنکه بود چشم اهل دل روشن

بطلعتی که ز دیدار اوست زاهد کور

صفی یا رب که مخلوقست و نادار

بناداری کم از کل خلایق

تواند کرد عفو هر گناهی

تو دانی کاندرین دعویست صادق

عجب نبود تو بخشی گر گناهش

[...]

فرو مانده‌ای گر به غم و ابتلائی

نمایم ترا ره به دار الشفائی

شفاخانه حق از سبق رحمت

هر آن درد را هست آنجا دوائی

حسین آن خداوند ملک شهادت

[...]

ناصرالدین شه دو قرنست آنکه باشد شهریار

اینچنین شاهی بماند قرنها در روزگار

عالی و دانی در ایامش براحت شادکام

صوفی و زاهد ز اقبالش بعزت سازگار

خواست از قرآن صفی تاریخ این قرن عظیم

[...]

گشت دور زمانه بر دلخواه

از جلوس مظفرالدین شاه

خسروی دلنواز و کامل سیر

شهریاری خلیق و روشن راه

صد هزاران نیاید از شاهان

[...]

نوزده بگذشت از جیم دوم

همچو ماهی شد نهان ماهی بخاک

بود در خور ماهش ار گفتی روی

هر زمان از مهر دل روحی فلاک

شاید ار سوزد فلک را دل بر او

[...]

عدد صدراعظم ار خواهی

هست بی‌شک هزار و سیصد و پنج

نود و یک پس از هزار و دویست

عدد نام اوست در فرهنج

صدراعظم شد اندرین تاریخ

[...]

مگرگذشت ز هجرت هزار و سیصد و پنج

که درگذشت و جهانرا گذاشت باقرخان

شب چهاردهم از جمادی‌الاولی

چهارده شبه ماهی بخاک شد پنهان

کم از چهل بد عمرش ولی بعقل و ادب

[...]

زا و تاد ار بپرسی چار مردند

که هر یک در مقام خویش فردند

جهانرا در مقام حفظ و سکنند

جهات سته را این چار رکنند

محل نظره خلاق کونند

[...]

اشارت باءببد و ممکناتست

که موج ثانی از دریای ذاتست

بود تا از تعینها کنایت

هم از تعداد موجودات آیت

ز مرد داری از نور هدایت

ز نفس کلیت باشد کنایت

زمان مذکور شد در آن دایم

بیانش نیست بر تکرار لازم

دگر نوریست زیتت در عبارت

کز استعداد اصلی شد اشارت

دگر گویم تو را ز اسفار اربع

نهایت چیست هر یک را بموقع

مراد از واو باشد وجه مطلق

که درکل است و هر کل ز اوست مشتق

عبارت هاء ز ذات شاه جود است

وی از حیث ظهور است و وجود است

آنانکه بر ثبوتش برهان اقامه کردند

اظهار خودنمایی و اثبات خامه کردند

ای قطرهٔ سبکسر ز ادراک بحر بگذر

کاینجا ملوک یکسر تبدیل جامه کردند

ای بت‌ صاحبدلان مشاهده بنما

کت‌ همه‌ بینند و خویشتن‌ نپرستند