یکی نامه در شهر شیراز شاه

نوشت و روان کرد مردی به راه

به نزدیک گشتاسپ آن شیرگیر

که بودی سرافراز تاج و سریر

که آرد سپه سوی لهراسپ شاه

[...]

شنیدم ز گوینده داستان

که در عهد لهراسپ شاه جهان

که آمد یکی مرد با دستگاه

به بلخ اندرون بود در پیش شاه

ستم کاره را نام بسرم بدی

[...]

چنین تا  ز که خور برآمد بلند

ستمکاره ترکان به غارت بدند

زن ومرد یکسر برافراز بام

اجل تیغ کین برکشید از نیام

دلیران بلخی گشادند چنگ

[...]

چه بانو چنان دید شد سوی کوه

رسیدند تا پای کوه آن گروه

چه بانو چنان دید برداشت تیر

به ترکان زبر تیر بارید زیر

بهر تیر کافکند افتاد مرد

[...]

جهان گشت روشن چو از آفتاب

یکی کوه دید آن شه کامیاب

چو آمد بدان دامن کوهسار

پر از گرد و خوی رخ ز بس گرد راه

تن نامدارش دو جا خسته بود

[...]

ز بس تیر بر جوشن شاه شیر

همی تیر برتیر شد جایگیر

چه شد راست بر چرخ گردنده هور

نماند آن زمان بر تن شاه زور

تن خویش بر مرگ بنهاد شاه

[...]

فرامرز چون دید بر گرد بور

به نزدیک طهماسپ آمد ز دور

به طهماسپ گفت ای ستمکاره مرد

سرت برد خواهم ازین در بگرد

چه نامی بدانم یکی نام تو

[...]

شب تیره چون خفت بر تخت زال

چنان دید در خواب آن بیهمال

که بر تخت زر شاه کیخسرو است

جهان را سپهدار شاه نواست

بشد زال تا پایه تخت شاه

[...]

بفرمود ارجاسپ ارهنگ را

که بر باره کین بکش تنگ را

بری بر سپاهی از ایدر زمان

که من رفت خواهم سوی سیستان

دو دست جهان جوی فیروز طوس

[...]

وزین روی ارهنگ ره کرد طی

چنین تا بیامد ز جرجان به ری

دلیران ایران ز خرد و بزرگ

همه تیز دندان به کین همچو گرگ

به ری در، همه جمع بودند شاد

[...]

که از راه شیراز گشتاسپ زود

سوی اصفهان راند چون زنده رود

ابا نامور گرد گرگین شیر

بشد در صفاهان یکی دار و گیر

شد از گرد دشت صفاهان سیاه

[...]

چه گشتاسپ آن دید برگاشت اسپ

بدو اندر آمد چه آذرگشسپ

بزد گُرزه بر سر اسپ اوی

به خاک اندر آمد سر ماهروی

برآمد به تندی و برداشت تیغ

[...]

ابا مادر و مرد فرزانه شاد

بره بر همی رفت مانند دود

سحر گه که برزد خور از کوه شید

شب تیره شد یا به دامن کشید

یکی گرد بر پیش ره بر بخواست

[...]

کنون ای سراینده داستان

ز گفتار دهقان روشن روان

مر این رزمگه ایدر اکنون بدار

سخن گستر از نامور شهریار

که کردش فرانک به بند اندرون

[...]

فرانک شد آگه ز جوهر فروش

بفرمود در دم به شیران زوش

که دروازه ها را بگیرند تنگ

دلیران همه تیغ روئین به چنگ

مر آن خواجه را پیش من آورید

[...]

دلارام روزی بر شاه شد

چنین تا به نزدیکی گاه شد

ببوسید مر پایه تخت شاه

بشه گفت کای از تو روشن کلاه

سزد گر کنی شاد جان مرا

[...]

چه از کوه بنمود رخسار مهر

فرانک چنین گفت کای خوب چهر

یک امروز دارم هوای شکار

تو نیز ای نکو رخ کنون شو سوار

که از سبزه دشتست زنگار پوش

[...]

یکی سخت پیمان کنون یاد دار

به یزدان کازو یافت گیتی قرار

که با شاه ناری دگر کینه پیش

مجویی دگر کینه از کم و بیش

فرانک بدو گفت فرمان تراست

[...]

جهان دیده دهقان چنین کرد یاد

که آن نامه زال پاکیزه زاد

که زی فرامرز کردش روان

شب تیره بر سوی هندوستان

به راهی که آمد از آن شهریار

[...]

دلارام را ماند اندر سراند

بر دخت ارژنگ شاه بلند

وز آن پس بابرو در انداخت چین

سپه سوی چین برد گرد گزین

ابا کوس و پیلان و سنج و درای

[...]