گنجور

سعدی » گلستان » باب سوم در فضیلت قناعت » حکایت شمارهٔ ۱۶

 

یا لَیْتَ قَبْلَ مَنِیَّتی یَوْماً اَفوُزُ بِمُنْیَتی

نَهْراً تُلاطِمُ رُکْبَتی وَ اَظَلُّ اَمْلاءُ قِرْبَتی

سعدی
 

سعدی » گلستان » باب سوم در فضیلت قناعت » حکایت شمارهٔ ۲۰

 

قالوُا عَجِینُ الْکِلْسِ لَیْسَ بِطاهِرٍ

قُلْنٰا نَسُدُّ بِهِ شُقوُقَ الْمَبْرَزِ

سعدی
 

سعدی » گلستان » باب چهارم در فواید خاموشی » حکایت شمارهٔ ۱

 

وَ اَخُو الْعَداوَةِ لا یَمُرُّ بِصالِحٍ

اِلّا وَ یَلْمُزُهُ بِکَذّابٍ اَشِرْ

سعدی
 

سعدی » گلستان » باب چهارم در فواید خاموشی » حکایت شمارهٔ ۱۲

 

اِذا نَهَقَ الْخَطیبُ اَبُوالْفَوارِسْ

لَهُ شَغَبٌ یَهُدُّ اصْطَخْرَ فٰارِسْ

سعدی
 

سعدی » گلستان » باب پنجم در عشق و جوانی » حکایت شمارهٔ ۱۰

 

فَقَدْتُ زَمانَ الْوَصْلِ وَ الْمَرْءُ جاهِلٌ

بِقَدْرِ لَذیذِ الْعَیْشِ قَبْلَ المَصٰائِبِ

سعدی
 

سعدی » گلستان » باب پنجم در عشق و جوانی » حکایت شمارهٔ ۱۲

 

و اِنْ سَلِمَ اْلإنسانُ مِنْ سُوءِ نَفْسِهِ

فَمِنْ سُوءِ ظَنِّ الْمُدَّعی لَیْسَ یَسْلَمُ

سعدی
 

سعدی » گلستان » باب پنجم در عشق و جوانی » حکایت شمارهٔ ۱۷

 

بُلیتُ بِنَحویٍّ یَصولُ مُغاضِباً

عَلَیَّ کَزَیدٍ فی مُقابَلَةِ العَمرو

علی جَرِّ ذَیلٍ لَیسَ یَرفَعُ رَأسَهُ

وَ هَل یَستَقیمُ الَّرفعُ مِن عامِلِ الجَرِّ

سعدی
 

سعدی » گلستان » باب پنجم در عشق و جوانی » حکایت شمارهٔ ۱۹

 

وَ رُبَّ صَدیقٍ لامَنی فی وِدادِها

اَلَم یَرَها یَوماً فَیوضِحَ لی عُذری

سعدی
 

سعدی » گلستان » باب پنجم در عشق و جوانی » حکایت شمارهٔ ۱۹

 

ما مَرَّ مِن ذِکرِ الحِمیٰ بِمَسمَعی

لَو سَمِعَت وُرقُ الحِمی صاحَت مَعی

یا مَعشَرَ الخُلاّنِ قولوا لِلمُعا

فیٰ لَستَ تَدری ما بِقَلبِ الموجَعِ

سعدی
 

سعدی » گلستان » باب ششم در ضعف و پیری » حکایت شمارهٔ ۲

 

لمّا رَأَت بَینَ یَدَی بَعلِها

شَیئاً کَأرخیٰ شَفَةِ الصّائِمِ

تَقولُ هذا مَعهُ مَیّتٌ

وَ اِنَّما الرُّقْیَةُ للنّائِمِ

سعدی
 

سعدی » گلستان » باب ششم در ضعف و پیری » حکایت شمارهٔ ۵

 

ما ذَا الصِّبیٰ و الشَّیبُ غَیَّرَ لِمَّتی

وَ کَفیٰ بِتَغییرِ الزَّمانِ نَذیراً

سعدی
 

سعدی » گلستان » باب هشتم در آداب صحبت » حکمت شمارهٔ ۵۸

 

وَ قَطرٌ عَلیٰ قَطرٍ اِذَا اتَّفَقَت نَهرٌ

وَ نَهرٌ عَلیٰ نَهرٍ اِذَا اجتَمَعَت بَحرٌ

سعدی
 

سعدی » رسائل نثر » شمارهٔ ۱ - در تقریر دیباچه

 

لم یبق فی الأرض قرطاس و لاقلم

ولامداد و لاشیء من الورق

سعدی
 

سعدی » مجالس پنجگانه » شمارهٔ ۲ - مجلس دوم

 

تعالوا نطب عیشا و نرتع عادة

و ان لم یکن عیش العذول یطیب

اذا ما تراضینا و صولح بیننا

دع الناس یرضوا تارة و یعیبُ

سعدی
 

سعدی » مجالس پنجگانه » شمارهٔ ۲ - مجلس دوم

 

مثل وقوفَک عند اللهِ فی ملاء

یوم التغابُنِ و استیقظ المزدجر

یا غافر الذنب هل تَرضی لنفسک فی

قید الاساری و اخوان علی سرر

سعدی
 

سعدی » مجالس پنجگانه » شمارهٔ ۴ - مجلس چهارم

 

انما الدنیا کظل زائل

او کضیف بات یوما فآرتحل

او کحلم قد رآها نائم

فاذا ما ذهب اللیل بطل

سعدی
 

سعدی » گلستان » باب هفتم در تأثیر تربیت » جدال سعدی با مدعی در بیان توانگری و درویشی

 

مَن کانَ بَینَ یَدَیهِ مَا اشتَهیٰ رُطَبٌ

یُغنیهِ ذٰلِکَ عَن رَجمِ العَناقیدِ

سعدی
 

سعدی » گلستان » باب هفتم در تأثیر تربیت » جدال سعدی با مدعی در بیان توانگری و درویشی

 

و راکِباتِ نیاقٍ فی هَوادِجِها

لَم یَلتَفِتنَ اِلی مَن غاصَ فِی الکُثُبِ

سعدی
 

سعدی » گلستان » باب هشتم در آداب صحبت » خاتمهٔ گلستان

 

یا ناظراً فیه سَل باللهِ مرحمةً

علی المصنفِ و استَغفِر لصاحِبِه

و اَطلُب لِنَفسِکَ مِن خیرٍ تُریدُ بها

مِن بعدِ ذلِکَ غُفراناً لکاتبه

سعدی
 

سعدی » مواعظ » مفردات » شمارهٔ ۸۳

 

و رب غلام صائم بطنه خلا

و میزانه من سؤ فعلته امتلا

سعدی
 
 
۱
۷۲
۷۳
۷۴
۷۵
۷۶
۸۹