به گرز و سنان زاسپ وز مرد و پیل

همی کشته افکند بیش از دو میل

کشیدند در پیش باره ز پیل

طلایه پراکنده شد بر دو میل

دگر شش هزار از سیه زنده پیل

گزین کرد و صف ساخت بر چند میل

به مردی گسستی سر زنده پیل

به خنجر براندی ز خون رود نیل

به زخم پرند آور از پشت پیل

همی معصفر تاخت بر تلّ نیل

تو گفتی که کیمخت هامون چو نیل

به حمله بدرّد همی زنده پیل

چو اسپان جنگی دوان خیل خیل

برافکنده از لعل دیبا جلیل

فکنده همه بیشه شان میل میل

سروهای کرگست و دندان پیل

یکی را تن اسپ و خرطوم پیل

رخش لعل و اندام همرنگ نیل

بدانسان بزرگ اژدها کز دو میل

بیوباشتندی به دَم زنده پیل

به دندان گراز و به دو گوش پیل

به رخ زرد و اندام همرنگ نیل

همه خانه بُد سنگ همرنگ نیل

درو چشمه آب زرین دو میل

سراپرده دیبه بر رنگ نیل

که پیرامن دامنش بُد دو میل

هزار دگر بار دندان پیل

هزار و دو صد صندل و عود و نیل

بیاراست بر کوههٔ زنده پیل

زد آذین ز دیبا و گنبد دو میل

نشستن همه بود برزنده پیل

همش پیل بارنج بردی دو میل

به نزدیک آن کوه بر پنج میل

برابر کُهی بود هم رنگِ نیل

ستبری دو بازو مه از ران پیل

رخش زرد و دیگر همه تن چو نیل

چپ و راست هر سوش دو زنده پیل

وی اندر میان همچو کوهی ز نیل

مه از چرخ تابان چه از گرد نیل

به روز آینه تابد از پشت پیل