ز خود گویا شدم در هر زمانم

من اندر هر زبان عین العیانم

ز خود دائم توانم مینمانم

که من جمله بدید حق رسانم

نمایم راه جمله سالکانم

نمود راز ایشان من بدانم

از او شد منکشف عین العیانم

که بیشک من نمود جسم و جانم

از او شد منکشف هر دوجهانم

از او دیدم یقین عین العیانم

در این تنهائی و اندوه جانم

حقیقت درّ معنی میچکانم

بتو میبینم آفاق جهانم

بتو زنده شده جان و روانم

ز تو گویا شدم ای جان جانم

بکُش آخر وز اینجاوارهانم

چگونت یافتم ای جان جانم

کنون در دست خود عین العیانم

به از دیوار اینجاکس ندانم

که با وی دمبدم رازی برانم

در این شب قدر دارم وارهانم

رسان با یک نفس در جان جانم

مرا بنگر که اندر جسم و جانم

ز دید صورتت اندر نهانم

مبین اکنون به جز من جان جانم

که راز آشکارا و نهانم

چو جانم بی نشان بُد در نشانم

حقیقت فاش شد راز نهانم

یقین دانم تو من چیزی ندانم

تو پیوستی و گفتی حق آنم

کمالت یافتم من ناتوانم

که در دیدارتو کلّی نهانم

قصاص جملگی اینجا برانم

که راز جملگی من نیک دانم

ز شرعت همچو دریا گشت جانم

دمادم جوهر و در میفشانم

نظر داری تو اندر درد جانم

تو میدانی یقین راز نهانم

گهی رویم نماید جان جانم

که در پرده بکل عین العیانم