خبر شد به بیژن که هومان چو شیر

به پیش نیای تو آمد دلیر

چو بشنید بیژن برآشفت سخت

به خشم آمد آن شیر‌پنجه ز بخت

بفرمود تا برنهادند زین

[...]

ایا قادر پاک و دانای راز

تویی خالق و قادر کارساز

تو از قدرت خویش گشتی پدید

تو دادی در بسته ها را کلید

تو کردی مر این طاق زرین، عیان

[...]

تو گفتی بپیوست ابر سیاه

ببارید تیر و تبر بر سپاه

یکی تیر باران بُد از هر دو روی

که بر دشت خون شد همه جوی جوی

زمین بیشه‌ای شد ز زوبین و تیر

[...]

وزان روی بهمن همی کرد رای

سپیده دم آورد بر اسب پای

سپه را شکار آمد از چپ و راست

برانگیخت هر کس بر آن سو که خواست

پراکنده شد لشکر از شهریار

[...]

بدان شادکامی سه روز و سه شب

سپه را ز خنده نیاسود لب

همه خوردن و رامش و نای بود

همه یاد شاه دلارای بود

چهارم چو برخاست و آمد به باغ

[...]

چون ز عزّت خلعت آدم بداد

تاج اسرارش روان بر سر نهاد

گفت ای جبریل این سه تحفه را

بر بنزد آدم خاکیّ ما

گوی کاین سه تحفه از حق آمده

[...]

بار دیگر عالمان جمع آمدند

جمله اندر قصه آن شمع آمدند

صدهزاران خلق در غوغا و شور

بر در زندان دویده از غرور

شبلی آمد آن زمان پیش جنید

[...]

ز دریای عمان برآمد کسی

سفر کرده هامون و دریا بسی

عرب دیده و ترک و تاجیک و روم

ز هر جنس در نفس پاکش علوم

جهان گشته و دانش اندوخته

[...]

چنین دادم خبر داننده استاد

که چون خسرو، ز تخت و بخت شد شاد

به تخت کامرانی چون کی و جم

همه ملک جهانش شد مسلم

که ناگه زابطح و یثرب برآمد

[...]

که از ما آفرین بر آن خداوند

که نبد در خداوندیش مانند

خداوندی که هست آورد از نیست

جز او از نیست هست آور، دگر کیست

سپهر از وی بلند و خاک از او پست

[...]

بنام خداوند جان و جهان

که برتر بود ز آشکار و نهان

خداوند جان و خداوند جسم

که بسته است از جسم بر جان طلسم

بر آرنده ی نه رواق بلند

[...]

طراق سندان برخاست ای غلام از در

یکی بپوی وز کوبنده می بجوی خبر

ببین‌که طارق لیلست یا که سارق خیل

ببین‌که طالب خیرست یاکه جالب شر

برو بگو چه‌ کسی‌ کیستی چه داری نام

[...]

سه سالی چو بگذشت از عیش و نوش

بفرمود آنگه شه داریوش

مرا جنگ هندوستان است پیش

که باید به پیمایم این راه خویش

با سپهبدان زان بفرمود شاه

[...]