از این کوری اگر نوری پدیدار

شود پیدا مگر گردد خبردار

هر آنکو با خبر دیدست دلدار

چو اهل دل بود پیوسته بیدار

نبینم هیچ جز تو عین ددار

سرای من کنون جانا پدیدار

از او اسرارها آمد پدیدار

حقیقت عقل و عشق آمد خبردار

تناسخ دورت اندازد ز دیدار

مر این یک نکته را از جان نگهدار

سخن از عشق خواهم گفت ودیدار

که تا ذرّات شد اینجا خبردار

تو بحری جوهر تو هست بیدار

کنون از بحر آن جوهر خبردار

من بتو اسرارگویم پایدار

گر تو منصوری سخن را پاسدار

کای خداوندا توئی شاه دو دار

از سر ما شرّ او را دور دار

رو تو با ارباب دین همّت بدار

زآنکه این دنیا نباشد پایدار

فضل کن با او و در بندش مدار

وانچه نپسندیدهٔ زو در گذار

رزق من اوست ازمنش پنهان مدار

لطف کن روزی من با من گذار

ای ز وصلت عالم اندر گیر ودار

همچو عیسی آمده در پای دار

دل ز غل و غش همیشه پاک دار

تا توانی در درون، کینه مدار

بودش اندر دست تیغ آبدار

پیش آن سم شد به گفتا گوش دار

چون رهت در عشق آمد پایدار

راه عشق اینست ازمن گوش دار

جایگاهی دید راز راز دار

بود آن جا ایستاده پرده دار