چون دردمند به حیّ علی الصّلات

ساقی به دست من ده سرمایه ی حیات

دانی که بس ثوابِ جزیل است اگر کنی

دفعِ خمارِ سخت که جز وی ست از ممات

یک دم موافقت کن و در کارِ خیر باش

[...]

بده بیار که می مایه ی حیات من است

ز بدو خلقت من متصل به ذات من است

به وقت صبح درآیم زخواب و برخیزم

به بانگ چنگ که قدقامت الصلات من است

به نزد هر کس از آنجا که ذات ناقص اوست

[...]

گر بدانی لمن الملک این است

اطلبوا العلم ولو بالصّین است

هرچه در دایرۀ گردون نیست

همه در یک دلِ روشن بین است

گر تو را آن دلِ روشن باشد

[...]

گفتم آیا در کنار آرم میانش

خود سبک در تاب شد و آمد گرانش

خواستم تا بوسه یی گیرم ز لعلش

بی دُرِ دندان نشد پیدا دهانش

قفلِ لب بگشاد و خندان شد به خنده

[...]

مریم دوشیزه عیسی در شکم

چیست میدانی عنب خیر النعم

خوشه ای بکرست و زو هر دانه ای

مطلقا دارد مسیحی در شکم

می پرست ار نیست در میخانه خم

[...]

الاهی چو از نیّتم آگهی

که خیرست نیّت به خیرم نهی

گرم نا پسندی بر اقلام رفت

حدیث از می و مطرب و جام رفت

مگردان سیه روی چون دفترم

[...]

ای یار برون شو از میانه

تا باز بدو شوی یگانه

مستغرقِ وهم و رأی خویشی

بی‌داد مکن ز هردوانه

هم صحبتِ نیک‌خواه باشی

[...]

شدستم ناگهان در وجد و حالی

خراب از غمزه ی مست غزالی

نمی یارم به گفتن کز کجا ، کیست

که باشد با که دارد اتصالی

اگر از من بپرسی خضر وقتی

[...]

دروغ است کی کرده ام توبه از می

من و توبه از می ، ز می توبه هی هی

نخواهم دگر خورد گفتم و لیکن

نگفتم که کردم به کُل توبه از می

به حکم الی اَصّلِه کُلُّ شیء

[...]

روز شد باز گرم و بر جوشید

که: «مرا کی توان به گل پوشید؟

من که پیش تو خرد و مختصرم

چندبار از جهان بزرگترم

نرسد با منت بزرگ‌سری

[...]

بود رندی سخت مخمر هولناک

در کفش یکسان نمودی زر و خاک

ساعتیش از خمر خالی کس ندید

صعب تر زو لاابالی کس ندید

هر چه دیگر داشتی آن پاک رو

[...]