چون شب تیره در میان آمد

دل درویش در فغان آمد

که دل شب چرا ز مهر تهی‌ست؟

تیره شد روزم این چه روسیهی‌ست؟

چه شد آیا گرفت ماه امشب؟

[...]

شاه تیری که در کمان پیوست

چون فکندش بر آسمان پیوست

تیر چون دید کز جفای کمان

ماند از دست‌بوس شاه جهان

بیخود افگند ز آسمان خود را

[...]

دور او همچو دور می خوش بود

همه عالم به دور وی خوش بود

هیچ کس را به دل غباری نه

هیچ خاطر به زیر باری نه

دل مظلوم از غم آسوده

[...]

جفاکارا، وفاداری بیاموز

ز یاران شیوه یاری بیاموز

بهر کس روز نعمت عهد بستی

فراموشش مکن در تنگدستی

چونان برداشتی خوان را مینداز

[...]

جوانا، چند بدخویی توان کرد؟

ز خوی بد جفا جویی توان کرد؟

تو انسانی، طریق دیو و دد چیست؟

بآن روی نکو این خوی بد چیست؟

نکو رویی طریق مستقیمست

[...]

بیا، ای بیدل از کار مانده

ز بیم اندر پس دیوار مانده

دلیری کن، که میدان از دلیرست

اگر روبه دلیر افتاد شیرست

دلی کز هیبت آهی بلرزد

[...]

بیا، ای از تکبر مست گشته

ز فکر سربلندی پست گشته

تواضع کن، که یابی سربلندی

فروتن شو، که یابی ارجمندی

تکبر سربلندان را کند پست

[...]

بیا، ای رفته همچون ناسپاسان

براه باطل حق ناشناسان

بگو آخر که: کافر نعمتی چیست؟

حرامت باد، این بی حرمتی چیست؟

نمی شاید حق نعمت نهفتن

[...]