جوانا، چند بدخویی توان کرد؟
ز خوی بد جفا جویی توان کرد؟
تو انسانی، طریق دیو و دد چیست؟
بآن روی نکو این خوی بد چیست؟
نکو رویی طریق مستقیمست
محمد صاحب خلق عظیمست
چو صبح از مهر خندان باش و خرم
که عالم را برافروزی بیک دم
نکو خوی از در راحت درآید
چو گل، هر جا که باشد، خوش برآید
ترش رو در پس زانو نشیند
خوشست این تا: کسی رویش نبیند
همه کس چشم خود بر گل نهاده
که خندانست با روی گشاده
چو غنچه پرده بر رخسار بسته
درونش چون برون زنگار بسته
کرم بی خلق جز صرف درم نیست
درم از دست بد خویان کرم نیست
اگر سنگین دلی بر خاکساران
گهر پاشد، بود آن سنگ باران
دهد گر خون دل یاری بیاری
بود هر قطره لعل آبداری
گلستان جمال و گلشن روی
بود بی آب و رنگ از تندی خوی
ندارد شاهد گل غیر ازین عیب
که دارد سوزها از خار در جیب
چه سود از شکل؟ اگر خویی نداری
چه حاصل رنگ؟ اگر بویی نداری
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بررسی ویژگی‌های اخلاقی و رفتار انسان‌ها می‌پردازد. او بر این باور است که خوی خوب و نیکو باعث زیبایی وجوه انسانی و جلب محبت می‌شود، در حالی که بدخویی و زشت‌خویی موجب تنهایی و ناخرسندی است. شاعر با اشاره به پیامبر اسلام، محمد (ص)، به خلق عظیم او می‌بالد و بر این نکته تأکید می‌کند که انسان باید راه نیکو را در پیش گیرد.
او به تشبیه گل و غنچه می‌پردازد؛ گل‌هایی که با خوی نیکو و روی خوش، همه را به خود جذب می‌کنند. وی همچنین به بی‌فایده بودن زیبایی ظاهری بدون سیرت نیک اشاره می‌کند و تأکید می‌کند که هر چند ظاهر انسان می‌تواند زیبا باشد، اما اگر خوی بد داشته باشد، آن زیبایی هیچ ارزشی نخواهد داشت. در نهایت، شاعر به نیازی برای داشتن خوی نیکو و تأثیر آن بر روابط انسانی اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: ای جوان، چند وقت می‌توانی بدخواهی و بدخلقی کنی؟ از خوی بد نمی‌توان جز جفا و ستم انتظار داشت؟
هوش مصنوعی: تو انسان هستی، پس چطور ممکن است رفتارهایی که شبیه دیوان و موجودات وحشی است در تو وجود داشته باشد؟ از یک سو، خصلت‌های نیکو در تو هست و از سوی دیگر، این رفتارهای ناپسند به چه دلیل در تو وجود دارد؟
هوش مصنوعی: زیبایی و نیک چهرگی، راه راست و درست را نشان می‌دهد و محمد، دارای اخلاق بزرگ و برجسته‌ای است.
هوش مصنوعی: زمانی که صبح فرامی‌رسد، با رویی شاداب و خوشحال باش، زیرا تو با یک لحظه می‌توانی جهانی را روشن و پر از زندگی کنی.
هوش مصنوعی: انسانی با رفتار و خوی نیکو می‌تواند در هر جایی که باشد، مثل گل خوشبو و زیبا جلوه کند و توجه دیگران را جلب کند.
هوش مصنوعی: بسیار خوب است که کسی که دلگیر و ناراحت است، در جایی نشسته باشد که کسی او را نبیند.
هوش مصنوعی: هر کسی به گل نگاه می‌کند که با چهره‌ای شاداب و باز در حال خندیدن است.
هوش مصنوعی: چون غنچه‌ای که رویش را پوشانده، در درونش چیزی زیبا و پرشکوه پنهان است، همان‌طور که بیرونش زنگاری دارد.
هوش مصنوعی: اگر کسی بی‌اخلاق باشد، هیچ لطف و محبت او ارزش ندارد. چرا که بخشش و کرم او تنها به خاطر نفع خود و پول است، و این نوع کرم از مردم بدکردار نشأت می‌گیرد.
هوش مصنوعی: اگر کسی با دل سنگینش بر زمین بیندازد، آنگاه آن سنگ مانند باران می‌ریزد.
هوش مصنوعی: اگر کسی در سختی و غم به یاری من بیاید، هر قطره خون دل من برای او ارزشمند مانند لعل باکیفیت خواهد بود.
هوش مصنوعی: زیبایی و شکوه چهره مانند باغی پرگل است، اما از شدت خوی و طبع تند، رنگ و آب آن کم شده است.
هوش مصنوعی: گلی که زیباست، تنها عیبی که دارد این است که در کنار زیبایی‌اش، درد و سوزی از خارها در دل دارد.
هوش مصنوعی: ظاهر و شکل ظاهری چه فایده‌ای دارد؟ اگر شخصیت و رفتار خوبی نداشته باشی، رنگ و روی ظاهری چه سودی دارد؟ اگر درونت خوشبو و خوب نیست، هیچ اعتباری ندارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.