ای در غم تو به سوز و یارب

بگریسته آسمان همه شب

گر چرخ بگرید و بخندد

آن جذبه خاک باشد اغلب

از بس که بریخت اشک بر خاک

[...]

هله صدر و بدر عالم منشین مخسب امشب

که براق بر در آمد فاذا فرغت فانصب

چو طریق بسته بودست و طمع گسسته بودست

تو برآ بر آسمان‌ها بگشا طریق و مذهب

نفسی فلک نیاید دو هزار در گشاید

[...]

رغبت به عاشقان کن ای جان صدر غایب

بنشین میان مستان اینک مه و کواکب

آن روز پرعجایب وان محشر قیامت

گشته‌ست پیش حسنت مستغرق عجایب

چون طیبات خواندی بر طیبین فشاندی

[...]

آنی که فلک با تو درآید به طرب

گر آدمیی شیفته گردد چه عجب

تا جان بودم بندگیت خواهم کرد

خواهی به طلب مر او خواهی مطلب

گشته من زیر و زبر از صرصر هجران تو

تا ببینم روی تو بدتر شوم پیچان شوم

ای برای آفتابت فتنه گشته آفتاب

روی سرخ من توی از روی زردم رو متاب

ما عشت فی هذا الفراق سویعه

لو لا لقاؤک کل یوم ارقب

ان کنت تهجرنی تهذبنی به

انت النهی و بلاک لا اتهذب

مما احب بان اقول فدیتکم

احیی بکم و قتیلکم اتلقب

امسی و اصبح بالجوی اتعذب

قلبی علی نار الهوی یتقلب

انی اتوب مناجیا و منادیا

فانا المسی بسیدی و المذنب

ما بال قلبک قد قسی فالی متی

ابکی و مما قد جری اتعتب

تبریز جل به شمس دین سیدی

ابکی دما مما جنیت و اشرب

ما بال قلبک قد قسا فالی متی

ابکی و مما قد جری اتعتب

امسی و اصبح بالجوی اتعذب

قلبی علی نار الهوی یتقلب

مما احب بان اقول فدیتکم

احیی بکم و قتیلکم اتلقب

انی اتوب مناجیا و منادیا

فانا المسیء بسیدی و المذنب

ما عشت فی هذا الفراق سویعه

لو لا لقائک کل یوم ارقب

ان کنت تهجرنی تهذبنی به

انت النهی و بلاک لا اتهذب

تبریز جل به شمس دین سیدی

ابکی دما مما جنیت و اشرب

از خدا جوییم توفیق ادب

بی‌ادب محروم گشت از لطف رب