وانیو ان کنت بن آدم صورة

فلیفیه معنی شاهد بابوتی

معشوق و عشق و عاشق هرسه یک است اینجا

چون وصل در نگنجد هجران چه کار دارد؟

بر نقش خود است فتنه نقاش

کس نیست در این میان تو خوش باش

امروز و پریر و دی و فردا

هر چاریکی شود، تو فرد آ

همه خواهی که باشی، ‌ای اوباش

رو به نزدیک خویش هیچ مباش

غیرتش غیر در جهان نگذاشت

لاجرم عین جمله اشیا شد

خود گفت حقیقتی و خود شنید

زآن روی که خود نمود خود را خود دید

خود می‌گوید و باز خود می‌شنود

وز ما و شما بهانه بر ساخته‌اند

عباراتنا شتّی و حسنک واحد

وکلُّ إلی ذاک الجمال یشیر

رأیت ربیبعین ربی

فقلت من انت؟ فقال انتا

نقل فئوادک حیث شئت من الهوی

ما الحب الا للحبیب الاول

آن را که بخود وجود نبود

او را ز کجا جمال باشد؟

مرد عشق تو هم توئی، که توئی

دایماً بر جمال خود نگران

این چنین عاشقی که می‌شنوی

در همه آفاق گردش نیست

دعوی عشق مطلق مشنو ز نسل انسان

کانجاکه شیر عشق است انسان چه کار دارد؟

تو دیده بدست آر، که هر ذره ز خاک

جامیست جهان نمای،‌ چون در نگری

در شهر بگوی یا تو باشی یا من

کاشفته بود کار ولایت بدو تن

در کدام آینه درآید او؟

خلق را روی کی نماید او؟

جام جهان نمای من روی طرب فزای تو است

گرچه حقیقت من است جام جهان نمای تو

کسی کاندر نمک زار اوفتد گم گردد اندروی

من این دریای پرشور از نمک کمتر نمی‌دانم