مناصف با اضافه تا است انصاف

بخلق و حق و خود بی‌نقص و اجحاف

خود این بر حسن اعمال و سلوک است

چنین حسن عمل کار ملوک است

خود انصافی که با حق در یقین است

[...]

می‌ وزی اینسان چرا ای باد تند

بر خرابی‌ نیستت‌ حکمی‌،مَلُند

می‌نگوئیمت‌ که‌ ساکن‌ شو مَوَز

لیک‌ برگی‌ را مینداز و مَگز

چون شوی ساکن‌ که‌ بهر جنبشی‌

[...]

گوش دل را برگشا بازم به‌ راز

تا بیابی‌ نکته‌ ذکر و نماز

این‌ نمازت‌ چیست‌ دانی‌ در فتوح

همچو انسانی‌ که‌ دارد جسم‌ و روح

جسم‌ او سجده و رکوع است‌ و قیام

[...]

تا بفهمی با تو گویم یک مثال

چون مثل شرط است در فهم مقال

یک گلی بینی به شکل و هیئتی

هم به رنگ و رؤیت و خاصیتی

علت آن شکل و رنگ و طعم و بو

[...]

وآن کسان که می کنند انفاق مال

بر ریاء، نی بر رضای ذوالجلال

یعنی از بهر نمود مردمان

تا ببینندش که او باشد چنان

نی به حق دارند ایمان از یقین

[...]

بعد بسم االله لطیف رهنما

کرد اشارت از الف وز لام و را

اول هر اولی یعنی حق است

کو به خلقان رهنمای مطلق است

بر تو ای پیغمبر کامل نصاب

[...]

هست مروی چونکه زینب را رسول

خواست بهر زید گشت او زین ملول

بُد چو عمّه زادة پیغمبر او

هم جمیله کرد اِباء زآن شوهر او

بر گمانش که پیمبر مر ورا

[...]

کرد تسبیح حق از حکم وجود

در سماوات و زمین شیئی که بود

هست در تسبیح ذاتش هر چه هست

هستی این ممکنات از فوق و پست

غالب و داناست او بر ماسوی

[...]