چو آنان برفتند ازگرد شاه

گروهی بیامد زجنی سپاه

به دست اندرون جمله راتیغ تیز

مراینان چون آنان بگفتند نیز

که ما جنیان دوستدار توایم

[...]

شنیدم یکی پور بودش حبیب

که درکودکمی بدسعادت نصیب

به بطحا زمین اندرون جای داشت

قدم روزی از شهر بیرون گذاشت

براو بر به ناگه سواری گذشت

[...]

سپس مرد جعفی سوید شجاع

که اورا پدر بود عمرو مطاع

به امر امام زمان رزم جست

زمین را به خون دلیران بشست

زبسیاری زخم مدهوش شد

[...]

بیامد بر پور بیمار خویش

ببوسید رویش ز اندازه بیش

بگفت ای روان تن پاک من

دل آزرده فرزند غمناک من

بمان یادگار از نیاکان خویش

[...]

هماورد جست از سپاه عراق

که نفرین ز یزدان بدان پر نفاق

یکی تغلبی مرد، کش نام نیک

به خردی زمام و پدر شد شریک

هیون تاخت بهر نبرد حصین

[...]

برآرید از تن لباس سیاه

از آنرو که شد کشته بدخواه شاه

زنان گیسوان را به مشک و گلاب

بشویند و بندند برکف خضاب

بپوشند مردان همه رخت نو

[...]

دلم از وحشت تنهایی شب‌ها خون است

غمم از حسرتِ آن چهره روزافزون است

با تو شادم اگرم جای به دوزخ بدهند

بی‌تو در خُلد برین خاطر من محزون است

دل مجروح من از قطرهٔ خون بیش نبود

[...]

زیر افکن تاج چیردستان

سرسلسلهٔ خداپرستان

بیضا علم و ستاره موکب

قدسی حشم و براق مرکب

اول غرض از نظام عالم

[...]