ملک تجرید است بنگاهم که از روز ازل

عزلت آنجا پیشکار است و قناعت پیشوا

ناگوارستم مزعفر بر سر خوان کسان

زانکه اندر خوان خود آماده دارم سرکبا

راست گفتارم برین معنی نسب دارم دلیل

[...]

کاشکی بودی مرا طبعی چو قلزم در خروش

کاشکی بودی مرا فکری چو مینو با صفا

خامه ای از ارض طولش تا محیط آسمان

نامه ای از قطب عرضش تا به خط استوا

تا ستودم ذات پاکت را همی در خورد قدر

[...]

به گرد پارس حصاری ز پارسا گردست

که عشق آنجا معمار و عقل شاگردست

در آن رواق مثلث به روزگار دراز

گروهی از خرد و هوش و جان دل گردست

بهشت را نستانم بگردی از ره فارس

[...]

مثل زنند خری را که زیر بار گران

ز پا فتاد و از او خر خدای ناراضیست

حکایت من و دیوان داد و داد رئیس

نظیر آن شد و ایزد میان ما قاضیست

مرا تاسف ماضی بود به مستقبل

[...]

چشم مست تو مگر یپرم بمب انداز است

یا ز ترکان صحیح النسب قفقاز است

چشم مستی که تو داری همه دارند ولی

این روش در همه ساده رخان ممتاز است

دست خالی زده ام توپ به سودای تو من

[...]

شنیده ام که ز کشک و کدو برانی را

کنیز مطبخ « بوران » برای مامون پخت

هر آنکه زان پس آمخت و پخت بورانی

ز دست پخته خالیگران وی آمخت

کنون سزد که برانی خوران ترانه کنند

[...]

همه صاف طینت همه پاکدامن

همه با شهامت همه با فتوت

همه شیر خورده ز پستان دانش

همه بسته با علم عقد اخوت

همه زاده از خاندان رسالت

[...]

سپه را گاه زاری بر سپهسالار اعظم شد

که از سوگش دل شه خسته و پشت سپه خم شد

نه یک تن کم شد از ایران که مانا صد هزاران تن

که هر یک بر هزاران تن فزود اندر هنر گم شد

بنال ای چرخ بازاری و کن اشک از بصر جاری

[...]

به درگاه دانش که باشد که از من

سلامی رساند پیامی گذارد

بگوید که منت برد از تو هر کس

برانی پزد یا خورد یا که خوارد

به مینو درون زی جهان جان بوران

[...]

از سر این شهریار تاج بنازد

وز قدم شاه تخت عاج بنازد

تا ملک آید به باغ ملک خرامان

سرو شود در سجود و کاج بنازد

چون به عدالت زده خراج ستاند

[...]

شکر کنید ای پسران وطن

تا شود این فضل و کرم بر مزید

زانکه خداوند جهان آفرین

فاش سراید به کلام مجید

لان شکرتم لازید نکم

[...]

به نام خسروی این داستان کنم آغاز

که نام فرخش آغاز هر سخن باشد

خدایگان جهان شه مظفر آنکه سپهر

پی نمازش چون پیش بت شمن باشد

زمین ایران سر سبز و دلگشا چمنی است

[...]

پرنس ارفع دولت جهان هوش و خرد

که تابد از رخ زیبایش فره ایزد

ستم گریخت ز دادش چنانچه می بگریخت

ز نام یزدان پتیاره و هریمن و دد

چنانکه کلک و زبانش ز هر بدی دور است

[...]

دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

کز حضرت سلیمان عشرت اشارت آمد

امروز جای هر کس پیدا شود ز خوبان

کان ماه مجلس افروز زیب صدارت آمد

برپاست مجلس عیش دریاب وقت دریاب

[...]

شاهین تیز پنجه زرین پرم پرید

خواب از درون دیده و هوش از سرم پرید

در جنگ اژدها نپریدی کک نرم

اینک زبانگ مرغ خروس نرم پرید

چون کودکی که گفت به همسایه کای عمو

[...]

مگرد ای پسر گرد دانش که دانش

تنت غرق اندوه تا گردن آرد

ره ابلهی جوی کآیین فکرت

ترا روز تا شب به خون خوردن آرد

تو خر زای و خر میر و خر زی که گردون

[...]

عضدالدوله را ز بنده بگوی

که نخواهم دلت غمی باشد

کوهت ارسفته شد به دیلم سخت

خاطرت جفت خرمی باشد

زانکه بر اتفاق اهل سیر

[...]

آن را که پدر تجربت و فضل نیاموخت

زود است که از کار فلک تجربه گیرد

و آن خوی که گردون نکند چاره او را

دردی است که جز مرگ مداوا نپذیرد

فرزند که راه پدران نیک نپوید

[...]

شاهین تیز پنجه زرین پرم پرید

خواب از درون دیده و هوش از سرم پرید

در جنگ اژدها نپریدی کک نرم

اینک ز بانک مرغ خروس نرم پرید

چون کودکی که گفت به همسایه کای عمو

[...]

شهی که موردم تیغش اژدهائی بود

هژبر پیکر و جادوکش و نهنگ اوبار

توانم او را خواند آفتاب اگر شاید

کز آفتاب بتابد ستاره هفت و چهار

گه کشیدن بیرنگ آسمان کبود

[...]