وقت آن آمد که پروازی کنم
وز کریمان عزم شیرازی کنم
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
راهنمای نوار ابزار |
|
پیشخان کاربر |
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
اعلانهای کاربر |
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
لغزش به پایین صفحه |
|
لغزش به بالای صفحه |
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
نشان کردن شعر جاری |
|
ویرایش شعر جاری |
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
شعر یا بخش قبلی |
|
شعر یا بخش بعدی |
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت از شاعر اشاره به زمان حرکت و سفر دارد. او تصمیم میگیرد از میان افراد با کرامت و بزرگوار، عزم سفر به شیراز کند. به نوعی، شاعر از یک مرحله جدید در زندگیاش صحبت میکند و نشاندهنده آرزوی رفتن به مکانی خاص و با ارزش است.
هوش مصنوعی: زمان آن فرا رسیده که پرواز کنم و با بهترینها عزم سفر به شیراز را داشته باشم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هر شبی بر جان کمین سازی کنم
بر سر کوی تو جان بازی کنم
در هوای وصل پروازی کنم
خویش را با یار دمسازی کنم
تا بگلزارش نوا سازی کنم
با دگر مرغان هم آوازی کنم
ای خدا شوری که جان بازی کنم
همتی ده تا سراندازی کنم
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.