به سر خواجه کلان که مرا
نبُود میل با کلاه شما
دنیی و آخرت نمی طلبم
این و آن از کجا و ما ز کجا
حال امروز را غنیمت دان
دی گذشت و نیامده فردا
گوش کن گفته های مستانه
چه کنی قول بو علی سینا
در خرابات مست می گردم
گر حریف منی بیا اینجا
سر زلف نگار در دستم
با خیالش همی برم سودا
نعمت الله چو آینهٔ روشن
می نماید به ما خدا به خدا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به سر خواجه کلان می‌گوید که او تمایلی به مقام و جایگاه شما ندارد و به دنبال دنیا و آخرت نیست. او زمان حال را مهم می‌داند و برای گذشته و آینده اهمیتی قائل نیست. شاعر از کسانی که در خرابات (محل می‌نوشی) هستند دعوت می‌کند که به او بپیوندند و در حالی که در حال مستی است، به زلف محبوبش فکر می‌کند. او همچنین به روشنایی نعمت‌الله و نمایان شدن خداوند برای خود اشاره می‌کند. در کل، شعر بر اهمیت حال و لذت از زندگی تأکید دارد.
هوش مصنوعی: سر خواجه کلان را برسی می‌کند، اما من دلیلی برای علاقه به کلاه شما ندارم.
هوش مصنوعی: من نه به دنبال دنیا هستم و نه آخرت؛ نمی‌دانم دیگران چگونه زندگی می‌کنند و ما از کجا آمده‌ایم.
هوش مصنوعی: امروز را مغتنم شمار، زیرا روز گذشته رفته و فردا هنوز نیامده است.
هوش مصنوعی: به سخنان سرشار از شور و هیجان توجه کن، که چه کاری می‌توانی درباره نظرهای ابوعلی سینا انجام دهی.
هوش مصنوعی: در مکان های سرشار از خوشی و شور، در حال لذت بردن هستم. اگر تو هم همسفر من هستی، بیایید اینجا با هم باشیم.
هوش مصنوعی: به یاد زیبایی‌های محبوبم مشغولم و در فکر او می‌باشم.
هوش مصنوعی: نعمت‌های خدا مانند آینه‌ای شفاف هستند که حقیقت را به ما نشان می‌دهند. وجود خداوند در تمام این نعمت‌ها قابل مشاهده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
نیگلون پرده برکشید هوا
باغ بنوشت مفرش دیبا
آبدان گشت نیلگون رخسار
و آسمان گشت سیمگون سیما
چون بلور شکسته، بسته شود
[...]
دوش در روی گنبد خضرا
مانده بود این دو چشم من عمدا
لون انفاس داشت پشت زمین
رنگ زنگار داشت روی هوا
کلبه ای بود پر ز در یتیم
[...]
بادبان برکشید باد صبا
معتدل گشت باز طبع هوا
خاک دیبا شدست پر صورت
جانور گشته صورت دیبا
شاخ چون کرم پیله گوهر خویش
[...]
در چمنهاش بلبلان ، گویا
نغمه‌شان جمله «ربنا الاعلی»
نور دین نور عین مهر و وفا
آفریده شده ز لطف خدا
هر که از مهر و از وفا زاید
زو نیاید بعمر جور و جفا
نور دین را هر آینه نکند
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.