هر که بد زیست عاقبت بد مُرد
نیک و بد هر چه کرد با خود برد
صاف درمان کجا خورد بی درد
دردمندی سزد که نوشد درد
هرچه خود رشته ای همان پوشی
خواه صوفش بباف خواهی برد
داشت غیبی ز فاسقی عیبی
لاجرم فسق کرد و فاسق مرد
نان شیراز خورد و شُکر نگفت
زین سبب در میان آب فسرد
همه با اصل خویش وا گردند
خواه لر می شمار خواهی کرد
زندهٔ جاودان بود بی شک
هر که او جان به یاد حق بسپرد
در همه حال با خدا باشد
آنکه خود را از این و آن نشمرد
همچو سید مدام سرمست است
از می او کسی که جامی خورد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان اخلاق و نتایج اعمال انسان‌ها می‌پردازد. هر کسی بر اساس کردار خود، سرنوشتی خواهد داشت؛ کسانی که بد زندگی کرده‌اند، در نهایت بد خواهند مرد و برعکس. آرامش واقعی در نبود درد و رنج حاصل نمی‌شود و انسان باید نتیجه کارهای خود را بپذیرد. اگر کسی به یاد خدا باشد و در زندگی‌اش به اصول اخلاقی پایبند باشد، به جاودانگی خواهد رسید. در نهایت، انس با خدا و ذهن آگاهی از اصل وجود در زندگی، می‌تواند انسان را به حالتی خوش و مستی معنوی برساند.
هوش مصنوعی: هر کسی که در زندگی‌اش به طرز نادرستی رفتار کند، در نهایت هم پایان خوبی نخواهد داشت و در نهایت، اعمال خوب یا بدش را حتی به خود می‌برد.
هوش مصنوعی: فردی که دردی ندارد، نمی‌تواند طعم شفا را بچشد. تنها کسی که دردی دارد، می‌تواند احساس آرامش و درمان را درک کند.
هوش مصنوعی: هر چیزی که خودت را روی آن بنا کرده‌ای، همان را هم باید به دوش بکشی. خواهی آن را با زهد و پارسایی بیافری و خواهی با بار مسئولیت و زحمت.
هوش مصنوعی: در این بیت به این اشاره می‌شود که فردی، از روی اطلاعی که از عیبی در شخصی فاسق داشت، خود به فساد و گناه کشیده می‌شود و در نتیجه به همان حالتی که او را معیوب کرده بود، دچار می‌شود. در واقع، آگاهی از ناپسندی‌های دیگران می‌تواند فرد را به سمت اعمال ناپسند هدایت کند.
هوش مصنوعی: نان شیراز را خورد و از نعمت آن سپاسگزاری نکرد، به همین دلیل در آب غرق شد.
هوش مصنوعی: هر کس به طبیعت و شایستگی‌های خود بر خواهد گشت، چه از قوم لر باشد چه از هر قوم دیگری.
هوش مصنوعی: هر کس که جان خود را به یاد خدا ببخشد، بدون شک زنده و جاودان خواهد بود.
هوش مصنوعی: هر کسی که خود را از دیگران مستقل بداند و در هر شرایطی به خداوند توجه داشته باشد، باید همیشه در کنار او باشد.
هوش مصنوعی: کسی که از جام می بنوشد، مانند سید همیشه سرمست و شاداب است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
اشتر گرسنه کسیمه برد
کی شکوهد ز خار؟ چیره خورد
نانوردیم و خوار و این نه شگفت
که برِ ورد، خار نیست نورد
مردم اندر خور زمانه شده‌ست
نرد چون شاخ گشت و شاخ چون نرد
از تک اسب و بانگ نعرۀ مرد
کوه یر نوف شد هوا پر گرد
شعر سید محمد ناصر
دل من شاد کرد و خرم کرد
شدم از گرمی طبیعی پوست
همچو تشنه که آب باید سرد
بر دل من نشاط رامش یافت
[...]
صدر اسلام زنده گشت و نمرد
گرچه صورت به خاک تیره سپرد
در جهان بزرگ ساخت مکان
هم بخردان گذاشت عالم خرد
پس تو گویی که مرثیت گویش
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.