|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به ویژگی‌های عجیبی از جهان و وضعیتی که در آن قرار دارد اشاره می‌کند. او خبرهایی از ماجرای جهان دارد و از کسی می‌خواهد که با دقت به این عجایب نگاه کند. اشاره می‌شود که یک نیمه از اساس ملک به غارت رفته و این وضعیت باعث فقیر شدن کسی شده است. در عین حال، دو منطقه پا و چرخ به زیر قدم او هستند، و ملک به دستانش تحت کنترل است. شاعر به قدرت خداوند اشاره می‌کند و از این می‌پرسد که آیا کسی جرأت دارد درباره این وضعیت صحبت کند یا نه.
هوش مصنوعی: اگر از این و آن خبری داری، چشمانت را باز کن و شگفتی‌های حیرت‌انگیز را ببین.
هوش مصنوعی: نیمی از بدن پادشاهی جهان را گرفت و او را در حالتی فقیر و بیچاره در زمین قرار داد.
هوش مصنوعی: به این معناست که با اعتماد به نفس و اراده قوی، می‌توانی هر چیزی را تحت کنترل خود درآوری و به خواسته‌های خود دست یابی. وقتی پاهایت را به جلو می‌گذاری و با اطمینان حرکت می‌کنی، می‌توانی زمین و زندگی‌ات را به شکلی که می‌خواهی، سامان دهی.
هوش مصنوعی: خداوند این دنیا را به‌گونه‌ای آفریده که تنها کسانی که شجاعت و توانایی دارند، می‌توانند درباره‌ی آنچه درست یا نادرست است، نظر دهند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چند کنی جای چنین به گزین؟
چون نروی سوی سرائی جز این؟
چند نشینی تو؟ که رفتند پاک
همره و یارانت، هلا برنشین
چند کنی صحبت دنیا طلب؟
[...]
بس که شنیدی صفت روم و چین
خیز و بیا ملک سنایی ببین
تا همه دل بینی بی حرص و بخل
تا همه جان بینی بی کبر و کین
زر نه و کان ملکی زیر دست
[...]
منت او راست هزار آستین
بر کمر کوه و کلاه زمین
حیف بود سفتن لعلی چنین
جز بستایشگری رکن دین
آمده‌ای بی‌گه خامش مشین
یک قدح مردفکن برگزین
آب روان داد ز چشمه حیات
تا بدمد سبزه ز آب و ز طین
آن می گلگون سوی گلشن کشان
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.