|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به این نکته اشاره دارد که از این پس باید به دنبال عزلت و تنهایی باشد، چرا که زمانه برخوردار از بدی و فریب است. او به نوعی از افراد باهوش اشاره می‌کند که در این دنیای پر از فریب، نباید در کنار افرادی بی‌اعتبار و ناپایدار قرار گیرند. به معنای دیگر، بهتر است از معاشرت با کسانی که موجب آزار و نارضایتی هستند، دوری کنند.
هوش مصنوعی: ای دل، از این به بعد مانند پرندهٔ افسانه‌ای، به یک خلوت و تنهایی روی بیاور؛ زیرا دنیا به دل خوشی ندارد و پر از بی‌محلی است.
هوش مصنوعی: در این باغ، تنها کسی را می‌توان باهوش و زیرک نامید که از نشستن کلاغ بر روی کلوخ، آسیب نبیند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چه باید ملک جان دادن به شوخی
که بنشیند کلاغش بر کلوخی
بگو تا کی ز بی شرمی و شوخی
چه سنگین دل کسی، کویی کلوخی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.