حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۰
... خم ها همه در جوش و خروشند ز مستی
وان می که در آن جاست حقیقت نه مجاز است
از وی همه مستی و غرور است و تکبر ...
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۶
... هزار نکته در این کار و بار دلداریست
قلندران حقیقت به نیم جو نخرند
قبای اطلس آن کس که از هنر عاریست ...
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۷
... لب چو قند تو برد از نبات مصر رواج
از این مرض به حقیقت شفا نخواهم یافت
که از تو درد دل ای جان نمی رسد به علاج ...
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۳
... عشقش به روی دل در معنی فراز کرد
فردا که پیشگاه حقیقت شود پدید
شرمنده ره روی که عمل بر مجاز کرد ...
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۴
... جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه
چون ندیدند حقیقت ره افسانه زدند
شکر ایزد که میان من و او صلح افتاد ...
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۰۰
... نقشی بر آب می زنم از گریه حالیا
تا کی شود قرین حقیقت مجاز من
بر خود چو شمع خنده زنان گریه می کنم ...
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷۵
گفتند خلایق که تویی یوسف ثانی
چون نیک بدیدم به حقیقت به از آنی
شیرینتر از آنی به شکرخنده که گویم ...
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۸۴
... سخنی بی غرض از بنده مخلص بشنو
ای که منظور بزرگان حقیقت بینی
نازنینی چو تو پاکیزه دل و پاک نهاد ...
حافظ » قطعات » قطعه شمارهٔ ۲۷
... که ای عزیز کسی را که خواریست نصیب
حقیقت آنکه نیابد به زور منصب و جاه
به آب زمزم و کوثر سفید نتوان کرد ...
حافظ » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۳ - قصیدهٔ در مدح شاه شیخ ابواسحاق
... گهی عراق زند گاهی اصفهان گیرد
فرشته ای به حقیقت سروش عالم غیب
که روضه کرمش نکته بر جنان گیرد ...
خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۱
... نه کفر و نه اسلام و نه دنیا و نه دین
نه حق نه حقیقت نه شریعت نه یقین
اندر دو جهان کرا بود زهره این
مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۲
... عشق برای عاشقان محو سزای نفس ما
اصل حقیقت وفا سر خلاصه رضا
خواجه روح شمس دین بود صفای نفس ما ...
مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۸
... هر که را نیست نمک گر چه نماید خدمت
خدمت او به حقیقت همه زرقست و ریا
برو ای غصه دمی زحمت خود کوته کن ...
مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۰
... اگر نمود به ظاهر که عشق زاد ز من
همی بدان به حقیقت که عشق زاد مرا
ایا پدید صفاتت نهان چو جان ذاتت ...
مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۳۵
... نمی گویم که در تقدیر شه بود
حقیقت بود و صد چندین فزونست
خداوندی شمس الدین تبریز ...
مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸۴
... عقل و عشق و معرفت شد نردبان بام حق
لیک حق را در حقیقت نردبانی دیگرست
شب روان از شاه عقل و پاسبان آن سو شوند ...